Verbum

хруст

муж.

1) хруст, род. хрусту муж.

(производимый кем-либо) хрусценне, -ння ср., храбусценне, -ння ср.

2) храбустанне, -ння ср., хрустанне, -ння ср.

3) хрумстанне, -ння ср.

см. хрустеть

хрусталик

анат., разг. хрусталік, -ка муж.

хрусталь

хрусталь, -лю муж.

горный хрусталь — горны хрусталь

хрустальный

хрустальны

хрустеть

несовер.

1) (издавать хруст) хрусцець, храбусцець

2) (ломать с хрустом) храбустаць, хрустаць

3) (жевать с хрустом) хрумстаць

хрустнуть

совер. однокр. хруснуць

хрустящий

1) прич. які (што) хрусціць, які (што) храбусціць

які (што) храбустае, які (што) хрустае, які (што) хрумстае

см. хрустеть 1

2) прил. хрусткі, храбусткі

хрущ

зоол. хрушч, род. хрушча муж.

хрущак

зоол. хрушчак, -ка муж.

хрыч

старый хрыч бран. — стары хрэн (грыб)