Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

закручиваться

возвр., страд. закручвацца

закручиниться

совер. прост. зажурыцца

(запечалиться) засмуціцца, засмуткаваць, замаркоціцца

(затосковать) затужыць

закрывание

1) зачынянне, -ння ср.

2) закрыванне, -ння ср.

засланянне, -ння ср.

3) закрыванне, -ння ср.

4) загортванне, -ння ср., згортванне, -ння ср.

складанне, -ння ср., складванне, -ння ср.

5) закрыванне, -ння ср., заплюшчванне, -ння ср.

см. закрывать

закрывать

несовер.

1) (дверь, ящик и т.п.) зачыняць

2) (покрывать) закрываць

(заслонять — ещё) засланяць

закрывать одеялом — закрываць коўдрай

туча закрывает луну — хмара закрывае (засланяе) месяц

3) (прекращать, заканчивать) закрываць

закрывать собрание — закрываць сход

4) (складывать, смыкать что-либо раскрытое) загортваць, згортваць, складаць, складваць

закрывать книгу — загортваць кнігу

закрывать зонтик — згортваць (складваць) парасон

5) (глаза) закрываць, заплюшчваць

закрывать глаза на что-либо — закрываць вочы на што-небудзь

закрываться

1) зачыняцца

2) закрывацца

засланяцца

3) закрывацца

4) загортвацца, згортвацца, складацца, складвацца

5) закрывацца, заплюшчвацца, плюшчыцца

см. закрыться

6) страд. зачыняцца

закрывацца, засланяцца

загортвацца, згортвацца, складацца, складвацца

см. закрывать 1–4

закрылок

ав. закрылак, -лка муж.

закрытие

1) зачыненне, -ння ср.

2) закрыццё, -цця

3) загортванне, -ння ср., згортванне, -ння ср., складанне, -ння ср., складванне, -ння ср.

4) закрыванне, -ння ср., заплюшчванне, -ння ср.

см. закрывать 1, 3–5

закрытый

1) зачынены, мног. пазачыняны

2) закрыты, мног. пазакрываны

заслонены

3) закрыты

4) загорнуты, згорнуты, складзены

5) закрыты, мног. пазакрываны, заплюшчаны, мног. пазаплюшчваны

см. закрыть

при закрытых дверях — пры зачыненых дзвярах

с закрытыми глазами — з заплюшчанымі вачамі

закрыть

совер.

1) зачыніць, мног. пазачыняць

2) (покрыть) закрыць, мног. пазакрываць

(заслонить — ещё) засланіць, мног. пазасланяць

3) (прекратить, закончить) закрыць

4) (сложить, сомкнуть что-либо раскрытое) загарнуць, згарнуць, скласці

5) (глаза) закрыць, мног. пазакрываць, заплюшчыць, мног. пазаплюшчваць

см. закрывать

закрыться

1) зачыніцца, мног. пазачыняцца

2) (покрыться) закрыцца, мног. пазакрывацца

(заслониться) засланіцца

3) (прекратить существование, деятельность — об учреждении и т.п.) закрыцца

4) (сложиться, сомкнуться — о чём-либо раскрытом, развёрнутом) загарнуцца, згарнуцца, скласціся

5) (сомкнуться — о глазах) закрыцца, мног. пазакрывацца, заплюшчыцца, мног. пазаплюшчвацца