Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

закрепитель

спец. замацавальнік, -ка муж.

(фиксаж) фіксаж, -жу муж.

(фиксатив) фіксатыў, -тыву муж.

закрепительный

замацавальны

закрепить

совер.

1) в разн. знач. замацаваць, мног. пазамацоўваць

закрепить доску гвоздём — замацаваць дошку цвіком

закрепить фотоснимок — замацаваць фотаздымак

он закрепил за собой тему — ён замацаваў за сабой тэму

закрепить завоёванные позиции — замацаваць заваяваныя пазіцыі

2) мед. скрапіць

закрепиться

замацавацца

верёвка закрепилась — вяроўка замацавалася

отряд закрепился на опушке леса — атрад замацаваўся на ўзлессі

закрепка

жен. разг. см. закрепление

закрепление

1) за мацаванне, -ння ср., замацоўванне, -ння ср.

2) мед. скрапленне, -ння ср.

закреплённый

1) замацаваны

2) мед. скрэплены

закреплять

несовер.

1) в разн. знач. замацоўваць

см. закрепить 1

2) мед. скрапляць

закрепляться

1) замацоўвацца

см. закрепиться

2) мед. скрапляцца

3) страд. замацоўвацца

см. закреплять I

закрепляющий

1) прич. які (што) замацоўвае

см. закреплять 1

2) прил. мед. скрапляльны

закрепляющее средство — скрапляльны сродак