закрепитель
спец. замацавальнік, -ка муж.
(фиксаж) фіксаж, -жу муж.
(фиксатив) фіксатыў, -тыву муж.
закрепить
совер.
1) в разн. знач. замацаваць, мног. пазамацоўваць
закрепить доску гвоздём — замацаваць дошку цвіком
закрепить фотоснимок — замацаваць фотаздымак
он закрепил за собой тему — ён замацаваў за сабой тэму
закрепить завоёванные позиции — замацаваць заваяваныя пазіцыі
2) мед. скрапіць
закрепиться
замацавацца
верёвка закрепилась — вяроўка замацавалася
отряд закрепился на опушке леса — атрад замацаваўся на ўзлессі
закрепка
жен. разг. см. закрепление
закрепление
1) за мацаванне, -ння ср., замацоўванне, -ння ср.
2) мед. скрапленне, -ння ср.
закреплять
несовер.
1) в разн. знач. замацоўваць
см. закрепить 1
2) мед. скрапляць
закрепляющий
1) прич. які (што) замацоўвае
см. закреплять 1
2) прил. мед. скрапляльны
закрепляющее средство — скрапляльны сродак