Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

внушение

ср.

1) выкліканне, -ння ср.

усяленне, -ння ср., пасяленне, -ння ср., наданне, -ння ср.

навяванне, -ння ср.

см. внушать 1

2) (наущение) намова, -вы жен., намаўленне, -ння ср.

(уговор) угавор, -ру муж.

(совет) парада, -ды жен.

он действует по внушению приятелей — ён дзейнічае па намове прыяцеляў

она не слушалась внушений — яна не слухалася парад (угавораў)

3) (выговор) вымова, -вы жен.

(напоминание) напамінак, -нку муж.

сделать строгое внушение — зрабіць строгую вымову (строгі напамінак)

4) унушэнне, -ння ср.

(гипноз) гіпноз, -зу муж.

массовое внушение — масавы гіпноз

лечить внушением — лячыць унушэннем (гіпнозам)

внушённый

1) выкліканы

абуджаны

уселены, паселены, нададзены

навеяны

2) навучаны

угавораны

намоўлены

перакананы

см. внушить

внушительно

нареч. значна

паважна

внушительность

значнасць, -ці жен.

паважнасць, -ці жен.

внушительный

(значительный) значны

(важный) паважны

(большой) вялікі

(крупный) буйны

внушить

совер.

1) (вызвать) выклікаць

(возбудить) абудзіць

(вселить) усяліць, пасяліць, надаць

(навеять) навеяць

(при помощи гипноза) унушыць

2) навучыць

(уговорить) угаварыць

(подговорить) намовіць

(убедить) пераканаць

см. внушать

внюхаться

совер. прост. унюхацца

внюхиваться

несовер. унюхвацца

внятно

нареч.

1) выразна

2) зразумела

см. внятный

внятность

1) выразнасць, -ці жен.

2) зразумеласць, -ці жен.

см. внятный