Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

законтрактованный

закантрактаваны

законтрактовать

совер. закантрактаваць

законтрактоваться

закантрактавацца

законтрактовывать

несовер. закантрактоўваць

законтрактовываться

возвр., страд. закантрактоўвацца

законтурный

законтурны

законфузиться

совер. разг. заканфузіцца, засаромецца

законченность

закончанасць, -ці жен.

законченный

прич., прил. закончаны, скончаны

закончить

совер. закончыць, скончыць