Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

вручение

уручэнне, -ння ср.

вручённый

уручаны

вручитель

уст. уручальнік, -ка муж.

вручительница

уручальніца, -цы жен.

вручить

совер. уручыць

вручную

нареч. уручную

врывать

несовер. укопваць

врываться

I несовер.

1) (рылом — о животных) урывацца

2) (вкапываться) укопвацца

3) страд. укопвацца

см. врывать

II несовер. (вторгаться) урывацца

врытый

укопаны, мног. паўкопваны

врыть

совер. укапаць, мног. паўкопваць