вручение
уручэнне, -ння ср.
вручённый
уручаны
вручитель
уст. уручальнік, -ка муж.
вручительница
уручальніца, -цы жен.
вручить
совер. уручыць
вручную
нареч. уручную
врывать
несовер. укопваць
врываться
1) (рылом — о животных) урывацца
2) (вкапываться) укопвацца
3) страд. укопвацца
см. врывать
врытый
укопаны, мног. паўкопваны
врыть
совер. укапаць, мног. паўкопваць