Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

внутрь

1) нареч. усярэдзіну

унутр

2) предлог с род. усярэдзіну (каго-чаго)

унутр (каго-чаго)

внучата

мн. унукі, -каў

внучатный, внучатый

траюрадны

внучек

уменьш.-ласк. унучак, -чка муж.

внученька

уменьш. ласк. унучачка, -кі жен.

внучка

унучка, -кі жен.

внучонок

муж. разг. унучаня и унучанё, -няці ср.

внушаемость

мед. унушальнасць, -ці жен.

внушать

несовер.

1) (вызывать) выклікаць

(возбуждать) абуджаць

(вселять) усяляць, пасяляць, надаваць

(навевать) навяваць

(лечить внушением) унушаць

это внушает мне отвращение — гэта выклікае (абуджае) у мяне агіду

его вид внушает мне опасение за его здоровье — яго выгляд выклікае ў мяне (пасяляе ў мяне, навявае мне) боязь за яго здароўе

внушать страх — выклікаць страх

2) (поучать) навучаць

угаворваць

(подговаривать) намаўляць

(убеждать) пераконваць

всегда внушал ему, что необходимо заниматься — заўсёды ўгаворваў (пераконваў) яго, што трэба займацца

внушаться

страд. выклікацца

абуджацца

усяляцца, пасяляцца, надавацца

навявацца

унушацца

навучацца

угаворвацца

намаўляцца

пераконвацца

см. внушать