Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

крутильщица

круцільшчыца, -цы жен.

крутить

несовер. в разн. знач. круціць

крутить руки — круціць (выкручваць) рукі

крутить мозги — круціць мазгі

крутиться

возвр., страд. круціцца

крутка

жен. (действие) текст. кручэнне, -ння ср.

крутнуть

совер. однокр. прост. крутнуць, крутануць

круто

I нареч.

1) (обрывисто) крута, стромка

2) (резко, внезапно) крута

3) (строго) крута

II нареч. (густо) густа

круто посолить — густа пасаліць

крутобережный

крутабярэжны, стромабярэжны

крутобокий

крутабокі

крутоверхий

крутаверхі

крутогор

крутагор, -гору муж.