единоплеменник
книжн. аднапляменнік, -ка муж.
единорог
в разн. знач. аднарог, -га муж.
единственно
нареч.
1) адзіна
единственно возможный способ — адзіна магчымы спосаб
2) (только, исключительно) адно, толькі, выключна
этим мы обязаны единственно ему — гэтым мы абавязаны толькі (выключна) яму
единственный
1) в разн. знач. адзіны
единственный в своём роде — адзіны ў сваім родзе
единственное, что можно сказать — адзінае, што можна сказаць
единственный сын — адзіны сын
единственная дочь — адзіная дачка
2) единственное число грам. — адзіночны лік
единство
в разн. знач. адзінства, -ва ср.
единство формы и содержания — адзінства формы і зместу
единство взглядов — адзінства поглядаў
единство рабочего класса — адзінства рабочага класа
единство противоположностей — адзінства процілегласцей
единый
1) адзіны
единый план действия — адзіны план дзеяння
2) (то же, что один) адзін, адна, адно
единое целое — адно цэлае
все до единого — усе да аднаго
всё едино — усё адно
едкий
1) едкі
едкий дым — едкі дым
2) (язвительный) перен. з’едлівы
едкая ирония — з’едлівая іронія