валёк
муж.
1) (вращающийся цилиндр) валок, -лка муж.
2) (бельевой — для полоскания) пранік, -ка муж.
(для катания) качалка, -кі жен.
3) (в экипаже) барак, -рка муж.
(для пристяжки) ворчык, -ка муж.
4) (у весла) дзяржанне, -ння ср.
валиснерия
бот. валіснерыя, -рыі жен.
валить
I несовер. в разн. знач. валіць
звальваць
валить деревья — валіць (звальваць) дрэвы
валить вину на кого-либо — звальваць (валіць) віну на каго-небудзь
сибирская язва валила скот — сібірская язва валіла жывёлу
ветер валил с ног — вецер валіў з ног
валить всё в одну кучу — валіць усё ў адну кучу
валить с больной головы на здоровую — валіць з хворай галавы на здаровую
валить через пень колоду — валіць цераз пень калоду
II несовер. валіць
снег валит хлопьями — снег валіць камякамі
народ так и валит — народ так і валіць
валиться
несовер.
1) в разн. знач. валіцца
с треском валились деревья — з трэскам валіліся дрэвы
шапка валится с головы — шапка валіцца з галавы
воз валится на бок — воз валіцца на бок
забор валится — плот валіцца
3) страд. валіцца
звальвацца
см. валить I
валиться из рук — валіцца з рук
валиться с ног — валіцца з ног