Verbum

безоблачно

нареч. бязвоблачна, бясхмарна

безоблачность

1) бязвоблачнасць, -ці жен., бясхмарнасць, -ці жен.

2) перен. ціхамірнасць, -ці жен., бязвоблачнасць, -ці жен., бясхмарнасць, -ці жен.

безоблачный

1) бязвоблачны, бясхмарны

2) перен. ціхамірны, бязвоблачны, бясхмарны

безобманный

беспадманны

безоборотный

фин. безабаротны

безобразие

ср.

1) (о внешности) гадасць, -ці жен., агіднасць, -ці жен.

(уродство) пачварнасць, -ці жен.

2) (беспорядок, бесчинство) агіднасць, -ці жен., бязладдзе, -ддзя ср., непарадак, -дку муж.

какое безобразие! — якая агіднасць!

что за безобразие! — што за агіднасць!

безобразить

несовер. (портить вид) псаваць выгляд, брыдзіць

(искажать) скажаць

безобразник

разг. агіднік, -ка муж.

(озорник) гарэзнік, -ка муж., гарэза, -зы муж.

распуснік, -ка муж., брыда, -ды муж.

безобразница

агідніца, -цы жен.

гарэзніца, -цы жен., гарэза, -зы жен., распусніца, -цы жен.

брыда, -ды жен.

безобразничать

несовер. разг. паводзіць сябе непрыстойна, рабіць брыдасці, пакасціць

(буйствовать) буяніць

(озорничать) гарэзаваць, гарэзіць, сваволіць