Verbum

безмозглость

разг. бязмозгасць, -ці жен., бязглуздасць, -ці жен.

безмозглый

бязмозгі, бязглузды

безмолвие

ср. маўчанне, -ння ср., маўклівасць, -ці жен.

(тишина) цішыня, -ні жен.

безмолвно

нареч. моўчкі, маўкліва, ціха

безмолвный

маўклівы

(немой) нямы

безмолвная тишина — нямая цішыня

безмолвствовать

несовер. маўчаць

безмолвствующий

1) прич. які (што) маўчыць

2) прил. см. безмолвный

безморозный

безмарозны

безмоторный

ав. безматорны

безмужняя

сущ. прост. бязмужняя, -няй жен.