чуметь
несовер.
1) хварэць на чуму
2) перен. прост. дурэць
чумиза
бот. чуміза, -зы жен.
чумизный
чумізны
чумичка
жен.
1) (уполовник) обл. апалонік, -ка муж.
2) перен. (замарашка) мурза, -зы муж., жен., мурзіха, -хі жен.
чумной
1) прил. чумны
см. чума
2) сущ. чумны, -нага муж.
чумный
чумны
см. чум
чуни
1) чуні, -няў мн.
чуня жен. ед. — чунь, род. чуня муж.
2) (лапти) обл. пасталы, -лоў ед. нет
Чунцин
г. Чунцын, -на муж.
чунцинский
чунцынскі
чуприна
прост. чупрына, -ны жен.