Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

клеиться

1) прям., перен. клеіцца

разговор не клеится — размова не клеіцца

что-то не клеится — нешта не клеіцца

2) страд. клеіцца

клей

клей, род. клею муж.

столярный клей — сталярны клей

клейка

жен. клеенне, -ння ср., клейка, -кі жен.

клейкий

клейкі

(липкий) ліпкі

клейковина

биол. клейкавіна, -ны жен.

клейкость

клейкасць, -ці жен.

ліпкасць, -ці жен.

клеймение

прям., перен. клеймаванне, -ння ср.

клеймённый

прич. клеймаваны

клеймёный

прил. клеймаваны

клеймить

несовер. клеймаваць

клеймить позором — ганьбіць