клеиться
1) прям., перен. клеіцца
разговор не клеится — размова не клеіцца
что-то не клеится — нешта не клеіцца
2) страд. клеіцца
клей
клей, род. клею муж.
столярный клей — сталярны клей
клейка
жен. клеенне, -ння ср., клейка, -кі жен.
клейковина
биол. клейкавіна, -ны жен.
клеймение
прям., перен. клеймаванне, -ння ср.
клеймить
несовер. клеймаваць
клеймить позором — ганьбіць