Verbum

единомыслие

ср. аднадумнасць, -ці жен., аднамыснасць, -ці жен.

единомыслящий

прил. уст. аднадумны, аднамысны

единомышленник

1) аднадумец, -мца муж., аднамыснік, -ка муж.

2) (сообщник) супольнік, -ка муж.

единонаследие

ср. юр. адзінаспадчыннасць, -ці жен.

единоначалие

адзінаначалле, -лля ср.

единоначальник

адзінаначальнік, -ка муж.

единоначальный

адзінаначальны

единообразие

ср. аднолькавасць, -ці жен., аднастайнасць, -ці жен.

единообразно

нареч. аднолькава, аднастайна

единообразный

аднолькавы, аднастайны