H, h
[eɪtʃ]n., pl. H's, h’s
во́сьмая лі́тара анге́льскага альфабэ́ту
get the better of, have the better of
перамагчы́, узя́ць верх, перава́жыць
habit
I [ˈhæbɪt]n.
1) звы́чка, прывы́чка f., звы́чай -ю m.
the habit of smoking — звы́чка куры́ць
2) Biol. спо́саб ро́сту й разьвіцьця́ жывёліны ці расьлі́ны
a plant of trailing habit — сьце́лістая расьлі́на
II [ˈhæbɪt]1.n.
а) мана́ская ра́са
to take the habit — пастры́гчыся ў мана́хі, мана́шкі
б) амазо́нка (да́мскі гарніту́р для язды́ на ко́нях)
в) Archaic адзе́ньне n., убо́р -у m.
2.v.t.
апрана́ць, адзява́ць
habitable
[ˈhæbətəbəl]adj.
засе́лены, насе́лены; прыда́тны для жыльля́
habitation
[,hæbɪˈteɪʃən]n.
1) жыльлё, жытло́ n., кватэ́ра f.
2) жыльлё, жытло́, пражыва́ньне n.
is this house fit for habitation? — Ці гэ́ты дом прыго́дны для жыльля́?
habitual
[həˈbɪtʃuəl]adj.
1) прывы́чны, звы́чны, звы́клы
2) звыча́йны, заўсёдны
a habitual smile — заўсёдная ўсьме́шка
habituate
[həˈbɪtʃueɪt]v.t.
1) прывуча́ць; прызвыча́йваць
2) ча́ста наве́дваць што, ча́ста быва́ць дзе
habitude
[ˈhæbɪtu:d]n.
1) уласьці́васьць, асаблі́васьць f.
2) звы́чка, прывы́чка f., на́вык -у m.