юз 1, ‑а, м.
Спец. Літарадрукавальны тэлеграфны апарат. Перадаць дэпешу па юзу.
[Ад уласн. імя.]
юз 2, ‑а, м.
Спец. Закліньванне колаў пры руху транспартных сродкаў (аўтамабіля, трамвая, чыгуначнага саставу), у выніку чаго колы слізгаюцца па апорнай паверхні і не круцяцца (блакіруюцца).
юзам, прысл.
Спец.
1. Слізгаючыся, сунучыся па зямлі, рэйках і пад. (пра колы, гусеніцы і пад.). Гэты стромы спуск уніз, дзе пры з’ездве ідуць юзам, а пры пад’ёме буксуюць машыны, мае сваю назву — Равок. Сіпакоў.
2. Цягнучы, сунучы па зямлі або насцілу. Перасунуць кантэйнер юзам.
юзіраваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.
Спец. Перадаваць інфармацыю па юзу 1.
юзіст, ‑а, М ‑сце, м.
Спец. Тэлеграфіст, які працуе на юзе.
юзістка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.
Спец. Жан. да юзіст.