юз 1, ‑а, м.

Спец. Літарадрукавальны тэлеграфны апарат. Перадаць дэпешу па юзу.

[Ад уласн. імя.]

юз 2, ‑а, м.

Спец. Закліньванне колаў пры руху транспартных сродкаў (аўтамабіля, трамвая, чыгуначнага саставу), у выніку чаго колы слізгаюцца па апорнай паверхні і не круцяцца (блакіруюцца).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)