руціна, ‑ы,
Боязь змен, застой, кансерватыўнасць, адсутнасць пачуцця новага.
[Фр. routine.]
руціна, ‑ы,
Боязь змен, застой, кансерватыўнасць, адсутнасць пачуцця новага.
[Фр. routine.]
руціннасць, ‑і,
Уласцівасць руціннага; коснасць.
руцінны, ‑ая, ‑ае.
Заснаваны на руціне, адсталы, косны.
руцінёр, ‑а,
Той, хто схільны да руціны, пазбаўлены пачуцця новага; кансерватар.
руцінёрка, ‑і,
руцінёрскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да руцінёра, руцінёрства.
руцінёрства, ‑а,
Паводзіны, дзейнасць руцінёра; коснасць.