Verbum

юдафобства, ‑а, м.

Ненавісніцтва да ўсяго яўрэйскага; антысемітызм.

юдафіл, ‑а, м.

Прыхільнік усяго яўрэйскага.

[Ад лац. judaeus — яўрэй і грэч. philos — сябра.]

юдафільскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да юдафіла, юдафільства. Юдафільская палітыка.

юдафільства, ‑а, н.

Прыхільнасць да ўсяго яўрэйскага.

юдаізм, ‑а і ‑у, м.

1. ‑у. Уст. Тое, што і іудаізм.

2. ‑а. Моўны зварот, выраз, якія ўласцівы яўрэйскай мове.

юдоль, ‑і, ж.

Кніжн. уст. Пра месца, дзе пакутуюць, церпяць мукі. О зямля, святая калодніца, Гора, мужнасці, смерці юдоль! Караткевіч. // Жыццё з яго нягодамі і смуткам. [Сімеон-столпнік] забіраўся на слуп, каб быць падалей ад зямной юдолі. «ЛіМ».

юз ¹, ‑а, м.

Спец. Літарадрукавальны тэлеграфны апарат. Перадаць дэпешу па юзу.

[Ад уласн. імя.]

юз ², ‑а, м.

Спец. Закліньванне колаў пры руху транспартных сродкаў (аўтамабіля, трамвая, чыгуначнага саставу), у выніку чаго колы слізгаюцца па апорнай паверхні і не круцяцца (блакіруюцца).

юзам, прысл.

Спец.

1. Слізгаючыся, сунучыся па зямлі, рэйках і пад. (пра колы, гусеніцы і пад.). Гэты стромы спуск уніз, дзе пры з’ездве ідуць юзам, а пры пад’ёме буксуюць машыны, мае сваю назву — Равок. Сіпакоў.

2. Цягнучы, сунучы па зямлі або насцілу. Перасунуць кантэйнер юзам.

юзіраваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

Спец. Перадаваць інфармацыю па юзу ¹.

юзіст, ‑а, М ‑сце, м.

Спец. Тэлеграфіст, які працуе на юзе.