габлявальны, ‑ая, ‑ае.
Прызначаны для апрацоўкі чаго‑н. габляваннем.
габлявальны, ‑ая, ‑ае.
Прызначаны для апрацоўкі чаго‑н. габляваннем.
габлявальшчык, ‑а,
Рабочы, спецыяліст па апрацоўцы чаго‑н. габляваннем.
габляванне, ‑я,
габляваны і габлёваны, ‑ая, ‑ае.
Апрацаваны гэблем, рубанкам; гладкі, струганы.
габлявацца, ‑люецца;
1. Паддавацца апрацоўцы габляваннем.
2.
габляваць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе;
Зразаць тонкі слой з паверхні драўніны пры апрацоўцы яе гэблем, рубанкам.
габлёваны,
габлёўка, ‑і,
1.
2. Апрацаваны гэблем, рубанкам матэрыял.
габой, ‑я,
Духавы драўляны музычны інструмент, па вышыні гуку сярэдні паміж кларнетам і флейтай.
[Іт. oboe.]
габітус, ‑у,
[Ад лац. habitus — выгляд, склад.]