літуанізава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
літуанізу́ю |
літуанізу́ем |
2-я ас. |
літуанізу́еш |
літуанізу́еце |
3-я ас. |
літуанізу́е |
літуанізу́юць |
Прошлы час |
м. |
літуанізава́ў |
літуанізава́лі |
ж. |
літуанізава́ла |
н. |
літуанізава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
літуанізу́й |
літуанізу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
літуанізу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
літуанізава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
літуанізу́ю |
літуанізу́ем |
2-я ас. |
літуанізу́еш |
літуанізу́еце |
3-я ас. |
літуанізу́е |
літуанізу́юць |
Прошлы час |
м. |
літуанізава́ў |
літуанізава́лі |
ж. |
літуанізава́ла |
н. |
літуанізава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
літуанізу́й |
літуанізу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
літуанізава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
літуаніза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
літуаніза́цыя |
Р. |
літуаніза́цыі |
Д. |
літуаніза́цыі |
В. |
літуаніза́цыю |
Т. |
літуаніза́цыяй літуаніза́цыяю |
М. |
літуаніза́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
літуані́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
літуані́зм |
літуані́змы |
Р. |
літуані́зма |
літуані́змаў |
Д. |
літуані́зму |
літуані́змам |
В. |
літуані́зм |
літуані́змы |
Т. |
літуані́змам |
літуані́змамі |
М. |
літуані́зме |
літуані́змах |
Крыніцы:
piskunou2012.
літуані́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
літуані́ст |
літуані́сты |
Р. |
літуані́ста |
літуані́стаў |
Д. |
літуані́сту |
літуані́стам |
В. |
літуані́ста |
літуані́стаў |
Т. |
літуані́стам |
літуані́стамі |
М. |
літуані́сце |
літуані́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
літургі́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
літургі́йны |
літургі́йная |
літургі́йнае |
літургі́йныя |
Р. |
літургі́йнага |
літургі́йнай літургі́йнае |
літургі́йнага |
літургі́йных |
Д. |
літургі́йнаму |
літургі́йнай |
літургі́йнаму |
літургі́йным |
В. |
літургі́йны (неадуш.) літургі́йнага (адуш.) |
літургі́йную |
літургі́йнае |
літургі́йныя (неадуш.) літургі́йных (адуш.) |
Т. |
літургі́йным |
літургі́йнай літургі́йнаю |
літургі́йным |
літургі́йнымі |
М. |
літургі́йным |
літургі́йнай |
літургі́йным |
літургі́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
літургі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
літургі́ст |
літургі́сты |
Р. |
літургі́ста |
літургі́стаў |
Д. |
літургі́сту |
літургі́стам |
В. |
літургі́ста |
літургі́стаў |
Т. |
літургі́стам |
літургі́стамі |
М. |
літургі́сце |
літургі́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
літургі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
літургі́чны |
літургі́чная |
літургі́чнае |
літургі́чныя |
Р. |
літургі́чнага |
літургі́чнай літургі́чнае |
літургі́чнага |
літургі́чных |
Д. |
літургі́чнаму |
літургі́чнай |
літургі́чнаму |
літургі́чным |
В. |
літургі́чны (неадуш.) літургі́чнага (адуш.) |
літургі́чную |
літургі́чнае |
літургі́чныя (неадуш.) літургі́чных (адуш.) |
Т. |
літургі́чным |
літургі́чнай літургі́чнаю |
літургі́чным |
літургі́чнымі |
М. |
літургі́чным |
літургі́чнай |
літургі́чным |
літургі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
літургі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
літургі́я |
літургі́і |
Р. |
літургі́і |
літургі́й |
Д. |
літургі́і |
літургі́ям |
В. |
літургі́ю |
літургі́і |
Т. |
літургі́яй літургі́яю |
літургі́ямі |
М. |
літургі́і |
літургі́ях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Лі́тусава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Лі́тусава |
Р. |
Лі́тусава |
Д. |
Лі́тусаву |
В. |
Лі́тусава |
Т. |
Лі́тусавам |
М. |
Лі́тусаве |