бясця́главы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бясця́главы |
бясця́главая |
бясця́главае |
бясця́главыя |
| Р. |
бясця́главага |
бясця́главай бясця́главае |
бясця́главага |
бясця́главых |
| Д. |
бясця́главаму |
бясця́главай |
бясця́главаму |
бясця́главым |
| В. |
бясця́главы (неадуш.) бясця́главага (адуш.) |
бясця́главую |
бясця́главае |
бясця́главыя (неадуш.) бясця́главых (адуш.) |
| Т. |
бясця́главым |
бясця́главай бясця́главаю |
бясця́главым |
бясця́главымі |
| М. |
бясця́главым |
бясця́главай |
бясця́главым |
бясця́главых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
бясча́дна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| бясча́дна |
- |
- |
бясча́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бясча́дны |
бясча́дная |
бясча́днае |
бясча́дныя |
| Р. |
бясча́днага |
бясча́днай бясча́днае |
бясча́днага |
бясча́дных |
| Д. |
бясча́днаму |
бясча́днай |
бясча́днаму |
бясча́дным |
| В. |
бясча́дны (неадуш.) бясча́днага (адуш.) |
бясча́дную |
бясча́днае |
бясча́дныя (неадуш.) бясча́дных (адуш.) |
| Т. |
бясча́дным |
бясча́днай бясча́днаю |
бясча́дным |
бясча́днымі |
| М. |
бясча́дным |
бясча́днай |
бясча́дным |
бясча́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
бясча́ссе
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
бясча́ссе |
| Р. |
бясча́сся |
| Д. |
бясча́ссю |
| В. |
бясча́ссе |
| Т. |
бясча́ссем |
| М. |
бясча́ссі |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.