бяскры́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бяскры́лы |
бяскры́лая |
бяскры́лае |
бяскры́лыя |
| Р. |
бяскры́лага |
бяскры́лай бяскры́лае |
бяскры́лага |
бяскры́лых |
| Д. |
бяскры́ламу |
бяскры́лай |
бяскры́ламу |
бяскры́лым |
| В. |
бяскры́лы (неадуш.) бяскры́лага (адуш.) |
бяскры́лую |
бяскры́лае |
бяскры́лыя (неадуш.) бяскры́лых (адуш.) |
| Т. |
бяскры́лым |
бяскры́лай бяскры́лаю |
бяскры́лым |
бяскры́лымі |
| М. |
бяскры́лым |
бяскры́лай |
бяскры́лым |
бяскры́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бяскры́лыя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
| - |
| Н. |
бяскры́лыя |
| Р. |
бяскры́лых |
| Д. |
бяскры́лым |
| В. |
бяскры́лых |
| Т. |
бяскры́лымі |
| М. |
бяскры́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
бяскры́ўдна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| бяскры́ўдна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
бяскры́ўднасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
бяскры́ўднасць |
| Р. |
бяскры́ўднасці |
| Д. |
бяскры́ўднасці |
| В. |
бяскры́ўднасць |
| Т. |
бяскры́ўднасцю |
| М. |
бяскры́ўднасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бяскры́ўдны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бяскры́ўдны |
бяскры́ўдная |
бяскры́ўднае |
бяскры́ўдныя |
| Р. |
бяскры́ўднага |
бяскры́ўднай бяскры́ўднае |
бяскры́ўднага |
бяскры́ўдных |
| Д. |
бяскры́ўднаму |
бяскры́ўднай |
бяскры́ўднаму |
бяскры́ўдным |
| В. |
бяскры́ўдны (неадуш.) бяскры́ўднага (адуш.) |
бяскры́ўдную |
бяскры́ўднае |
бяскры́ўдныя (неадуш.) бяскры́ўдных (адуш.) |
| Т. |
бяскры́ўдным |
бяскры́ўднай бяскры́ўднаю |
бяскры́ўдным |
бяскры́ўднымі |
| М. |
бяскры́ўдным |
бяскры́ўднай |
бяскры́ўдным |
бяскры́ўдных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бяску́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бяску́тнік |
бяску́тнікі |
| Р. |
бяску́тніка |
бяску́тнікаў |
| Д. |
бяску́тніку |
бяску́тнікам |
| В. |
бяску́тніка |
бяску́тнікаў |
| Т. |
бяску́тнікам |
бяску́тнікамі |
| М. |
бяску́тніку |
бяску́тніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Бясла́н
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Бясла́н |
| Р. |
Бясла́на |
| Д. |
Бясла́ну |
| В. |
Бясла́н |
| Т. |
Бясла́нам |
| М. |
Бясла́не |