Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-

рэ́піца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. рэ́піца рэ́піцы
Р. рэ́піцы рэ́піц
Д. рэ́піцы рэ́піцам
В. рэ́піцу рэ́піцы
Т. рэ́піцай
рэ́піцаю		 рэ́піцамі
М. рэ́піцы рэ́піцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

рэ́піць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. рэ́плю рэ́пім
2-я ас. рэ́піш рэ́піце
3-я ас. рэ́піць рэ́пяць
Прошлы час
м. рэ́піў рэ́пілі
ж. рэ́піла
н. рэ́піла
Загадны лад
2-я ас. рэ́п рэ́пце
Дзеепрыслоўе
цяп. час рэ́пячы

Крыніцы: piskunou2012.

рэ́пічны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэ́пічны рэ́пічная рэ́пічнае рэ́пічныя
Р. рэ́пічнага рэ́пічнай
рэ́пічнае		 рэ́пічнага рэ́пічных
Д. рэ́пічнаму рэ́пічнай рэ́пічнаму рэ́пічным
В. рэ́пічны рэ́пічную рэ́пічнае рэ́пічныя
Т. рэ́пічным рэ́пічнай
рэ́пічнаю		 рэ́пічным рэ́пічнымі
М. рэ́пічным рэ́пічнай рэ́пічным рэ́пічных

Крыніцы: tsblm1996.

Рэ́пічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Рэ́пічы
Р. Рэ́піч
Рэ́пічаў
Д. Рэ́пічам
В. Рэ́пічы
Т. Рэ́пічамі
М. Рэ́пічах

Рэ́пішкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Рэ́пішкі
Р. Рэ́пішак
Рэ́пішкаў
Д. Рэ́пішкам
В. Рэ́пішкі
Т. Рэ́пішкамі
М. Рэ́пішках

Рэ́пішча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Рэ́пішча
Р. Рэ́пішча
Д. Рэ́пішчу
В. Рэ́пішча
Т. Рэ́пішчам
М. Рэ́пішчы

рэ́пка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. рэ́пка рэ́пкі
Р. рэ́пкі рэ́пак
Д. рэ́пцы рэ́пкам
В. рэ́пку рэ́пкі
Т. рэ́пкай
рэ́пкаю		 рэ́пкамі
М. рэ́пцы рэ́пках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Рэ́пкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Рэ́пкі
Р. Рэ́пак
Рэ́пкаў
Д. Рэ́пкам
В. Рэ́пкі
Т. Рэ́пкамі
М. Рэ́пках

рэплантава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. рэплантава́нне
Р. рэплантава́ння
Д. рэплантава́нню
В. рэплантава́нне
Т. рэплантава́ннем
М. рэплантава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

рэплантава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэплантава́ны рэплантава́ная рэплантава́нае рэплантава́ныя
Р. рэплантава́нага рэплантава́най
рэплантава́нае		 рэплантава́нага рэплантава́ных
Д. рэплантава́наму рэплантава́най рэплантава́наму рэплантава́ным
В. рэплантава́ны (неадуш.)
рэплантава́нага (адуш.)		 рэплантава́ную рэплантава́нае рэплантава́ныя (неадуш.)
рэплантава́ных (адуш.)
Т. рэплантава́ным рэплантава́най
рэплантава́наю		 рэплантава́ным рэплантава́нымі
М. рэплантава́ным рэплантава́най рэплантава́ным рэплантава́ных

Крыніцы: piskunou2012.