жві́рысты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
жві́рысты |
жві́рыстая |
жві́рыстае |
жві́рыстыя |
| Р. |
жві́рыстага |
жві́рыстай жві́рыстае |
жві́рыстага |
жві́рыстых |
| Д. |
жві́рыстаму |
жві́рыстай |
жві́рыстаму |
жві́рыстым |
| В. |
жві́рысты (неадуш.) жві́рыстага (адуш.) |
жві́рыстую |
жві́рыстае |
жві́рыстыя (неадуш.) жві́рыстых (адуш.) |
| Т. |
жві́рыстым |
жві́рыстай жві́рыстаю |
жві́рыстым |
жві́рыстымі |
| М. |
жві́рыстым |
жві́рыстай |
жві́рыстым |
жві́рыстых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
жвя́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
жвя́канне |
| Р. |
жвя́кання |
| Д. |
жвя́канню |
| В. |
жвя́канне |
| Т. |
жвя́каннем |
| М. |
жвя́канні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
жвя́каць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
жвя́каю |
жвя́каем |
| 2-я ас. |
жвя́каеш |
жвя́каеце |
| 3-я ас. |
жвя́кае |
жвя́каюць |
| Прошлы час |
| м. |
жвя́каў |
жвя́калі |
| ж. |
жвя́кала |
| н. |
жвя́кала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
жвя́кай |
жвя́кайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
жвя́каючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
жвя́кнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
жвя́кну |
жвя́кнем |
| 2-я ас. |
жвя́кнеш |
жвя́кнеце |
| 3-я ас. |
жвя́кне |
жвя́кнуць |
| Прошлы час |
| м. |
жвя́кнуў |
жвя́кнулі |
| ж. |
жвя́кнула |
| н. |
жвя́кнула |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
жвя́кнуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
жвя́ньканнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
жвя́ньканнік |
жвя́ньканнікі |
| Р. |
жвя́ньканніка |
жвя́ньканнікаў |
| Д. |
жвя́ньканніку |
жвя́ньканнікам |
| В. |
жвя́ньканніка |
жвя́ньканнікаў |
| Т. |
жвя́ньканнікам |
жвя́ньканнікамі |
| М. |
жвя́ньканніку |
жвя́ньканніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
жвя́нькаць
‘ляніва, няскладна гаварыць што-небудзь і без прамога дапаўнення, надакучваць размовамі’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
жвя́нькаю |
жвя́нькаем |
| 2-я ас. |
жвя́нькаеш |
жвя́нькаеце |
| 3-я ас. |
жвя́нькае |
жвя́нькаюць |
| Прошлы час |
| м. |
жвя́нькаў |
жвя́нькалі |
| ж. |
жвя́нькала |
| н. |
жвя́нькала |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
жвя́нькаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
жга́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
жга́чка |
| Р. |
жга́чкі |
| Д. |
жга́чцы |
| В. |
жга́чку |
| Т. |
жга́чкай жга́чкаю |
| М. |
жга́чцы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Жгу́на-Бу́да
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Жгу́на-Бу́да |
| Р. |
Жгу́на-Бу́ды |
| Д. |
Жгу́на-Бу́дзе |
| В. |
Жгу́на-Бу́ду |
| Т. |
Жгу́на-Бу́дай Жгу́на-Бу́даю |
| М. |
Жгу́на-Бу́дзе |
Жгу́нь
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Жгу́нь |
| Р. |
Жгу́ні |
| Д. |
Жгу́ні |
| В. |
Жгу́нь |
| Т. |
Жгу́нню |
| М. |
Жгу́ні |