лё́гкі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
лё́гкі |
лё́гкая |
лё́гкае |
лё́гкія |
| Р. |
лё́гкага |
лё́гкай
лё́гкае |
лё́гкага |
лё́гкіх |
| Д. |
лё́гкаму |
лё́гкай |
лё́гкаму |
лё́гкім |
| В. |
лё́гкі (неадуш.)
лё́гкага (адуш.) |
лё́гкую |
лё́гкае |
лё́гкія (неадуш.)
лё́гкіх (адуш.) |
| Т. |
лё́гкім |
лё́гкай
лё́гкаю |
лё́гкім |
лё́гкімі |
| М. |
лё́гкім |
лё́гкай |
лё́гкім |
лё́гкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
лё́гкія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
| - |
| Н. |
лё́гкія |
| Р. |
лё́гкіх |
| Д. |
- |
| В. |
- |
| Т. |
- |
| М. |
лё́гкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.