брушнатыфо́зны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
брушнатыфо́зны |
брушнатыфо́зная |
брушнатыфо́знае |
брушнатыфо́зныя |
| Р. |
брушнатыфо́знага |
брушнатыфо́знай
брушнатыфо́знае |
брушнатыфо́знага |
брушнатыфо́зных |
| Д. |
брушнатыфо́знаму |
брушнатыфо́знай |
брушнатыфо́знаму |
брушнатыфо́зным |
| В. |
брушнатыфо́зны (неадуш.)
брушнатыфо́знага (адуш.) |
брушнатыфо́зную |
брушнатыфо́знае |
брушнатыфо́зныя (неадуш.)
брушнатыфо́зных (адуш.) |
| Т. |
брушнатыфо́зным |
брушнатыфо́знай
брушнатыфо́знаю |
брушнатыфо́зным |
брушнатыфо́знымі |
| М. |
брушнатыфо́зным |
брушнатыфо́знай |
брушнатыфо́зным |
брушнатыфо́зных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
брушны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
брушны́ |
брушна́я |
брушно́е |
брушны́я |
| Р. |
брушно́га |
брушно́й
брушно́е |
брушно́га |
брушны́х |
| Д. |
брушно́му |
брушно́й |
брушно́му |
брушны́м |
| В. |
брушны́ (неадуш.)
брушно́га (адуш.) |
брушну́ю |
брушно́е |
брушны́я (неадуш.)
брушны́х (адуш.) |
| Т. |
брушны́м |
брушно́й
брушно́ю |
брушны́м |
брушны́мі |
| М. |
брушны́м |
брушно́й |
брушны́м |
брушны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
брушы́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
брушы́на |
брушы́ны |
| Р. |
брушы́ны |
брушы́н |
| Д. |
брушы́не |
брушы́нам |
| В. |
брушы́ну |
брушы́ны |
| Т. |
брушы́най
брушы́наю |
брушы́намі |
| М. |
брушы́не |
брушы́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
брушы́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
брушы́нны |
брушы́нная |
брушы́ннае |
брушы́нныя |
| Р. |
брушы́ннага |
брушы́ннай
брушы́ннае |
брушы́ннага |
брушы́нных |
| Д. |
брушы́ннаму |
брушы́ннай |
брушы́ннаму |
брушы́нным |
| В. |
брушы́нны (неадуш.)
брушы́ннага (адуш.) |
брушы́нную |
брушы́ннае |
брушы́нныя (неадуш.)
брушы́нных (адуш.) |
| Т. |
брушы́нным |
брушы́ннай
брушы́ннаю |
брушы́нным |
брушы́ннымі |
| М. |
брушы́нным |
брушы́ннай |
брушы́нным |
брушы́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бруя́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бруя́ |
бруі́ |
| Р. |
бруі́ |
бру́й |
| Д. |
бруі́ |
бруя́м |
| В. |
брую́ |
бруі́ |
| Т. |
бруёй
бруёю |
бруя́мі |
| М. |
бруі́ |
бруя́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
брыва́сты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
брыва́сты |
брыва́стая |
брыва́стае |
брыва́стыя |
| Р. |
брыва́стага |
брыва́стай
брыва́стае |
брыва́стага |
брыва́стых |
| Д. |
брыва́стаму |
брыва́стай |
брыва́стаму |
брыва́стым |
| В. |
брыва́сты (неадуш.)
брыва́стага (адуш.) |
брыва́стую |
брыва́стае |
брыва́стыя (неадуш.)
брыва́стых (адуш.) |
| Т. |
брыва́стым |
брыва́стай
брыва́стаю |
брыва́стым |
брыва́стымі |
| М. |
брыва́стым |
брыва́стай |
брыва́стым |
брыва́стых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
брыва́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
брыва́ты |
брыва́тая |
брыва́тае |
брыва́тыя |
| Р. |
брыва́тага |
брыва́тай
брыва́тае |
брыва́тага |
брыва́тых |
| Д. |
брыва́таму |
брыва́тай |
брыва́таму |
брыва́тым |
| В. |
брыва́ты (неадуш.)
брыва́тага (адуш.) |
брыва́тую |
брыва́тае |
брыва́тыя (неадуш.)
брыва́тых (адуш.) |
| Т. |
брыва́тым |
брыва́тай
брыва́таю |
брыва́тым |
брыва́тымі |
| М. |
брыва́тым |
брыва́тай |
брыва́тым |
брыва́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
брыво́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
брыво́ |
бро́вы |
| Р. |
брыва́ |
бро́ваў
брыво́ў |
| Д. |
брыву́ |
бро́вам
брыва́м |
| В. |
брыво́ |
бро́вы |
| Т. |
брыво́м |
бро́вамі
брыва́мі |
| М. |
брыве́ |
бро́вах
брыва́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
брывяны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
брывяны́ |
брывяна́я |
брывяно́е |
брывяны́я |
| Р. |
брывяно́га |
брывяно́й
брывяно́е |
брывяно́га |
брывяны́х |
| Д. |
брывяно́му |
брывяно́й |
брывяно́му |
брывяны́м |
| В. |
брывяны́ (неадуш.)
брывяно́га (адуш.) |
брывяну́ю |
брывяно́е |
брывяны́я (неадуш.)
брывяны́х (адуш.) |
| Т. |
брывяны́м |
брывяно́й
брывяно́ю |
брывяны́м |
брывяны́мі |
| М. |
брывяны́м |
брывяно́й |
брывяны́м |
брывяны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
бры́г
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бры́г |
бры́гі |
| Р. |
бры́га |
бры́гаў |
| Д. |
бры́гу |
бры́гам |
| В. |
бры́г |
бры́гі |
| Т. |
бры́гам |
бры́гамі |
| М. |
бры́гу |
бры́гах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.