язы́чнічаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
язы́чнічаю |
язы́чнічаем |
2-я ас. |
язы́чнічаеш |
язы́чнічаеце |
3-я ас. |
язы́чнічае |
язы́чнічаюць |
Прошлы час |
м. |
язы́чнічаў |
язы́чнічалі |
ж. |
язы́чнічала |
н. |
язы́чнічала |
Загадны лад |
2-я ас. |
язы́чнічай |
язы́чнічайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
язы́чнічаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
язы́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
язы́чны |
язы́чная |
язы́чнае |
язы́чныя |
Р. |
язы́чнага |
язы́чнай язы́чнае |
язы́чнага |
язы́чных |
Д. |
язы́чнаму |
язы́чнай |
язы́чнаму |
язы́чным |
В. |
язы́чны (неадуш.) язы́чнага (адуш.) |
язы́чную |
язы́чнае |
язы́чныя (неадуш.) язы́чных (адуш.) |
Т. |
язы́чным |
язы́чнай язы́чнаю |
язы́чным |
язы́чнымі |
М. |
язы́чным |
язы́чнай |
язы́чным |
язы́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
язычо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
язычо́к |
язычкі́ |
Р. |
язычка́ |
язычко́ў |
Д. |
язычку́ |
язычка́м |
В. |
язычо́к |
язычкі́ |
Т. |
язычко́м |
язычка́мі |
М. |
язычку́ |
язычка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
я́зь
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
я́зь |
язі́ |
Р. |
язя́ |
язёў |
Д. |
язю́ |
язя́м |
В. |
язя́ |
язёў |
Т. |
язём |
язя́мі |
М. |
язі́ |
язя́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.