лісі́ны
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
лісі́ны |
лісі́ная |
лісі́нае |
лісі́ныя |
| Р. |
лісі́нага |
лісі́най лісі́нае |
лісі́нага |
лісі́ных |
| Д. |
лісі́наму |
лісі́най |
лісі́наму |
лісі́ным |
| В. |
лісі́ны (неадуш.) лісі́нага (адуш.) |
лісі́ную |
лісі́нае |
лісі́ныя (неадуш.) лісі́ных (адуш.) |
| Т. |
лісі́ным |
лісі́най лісі́наю |
лісі́ным |
лісі́нымі |
| М. |
лісі́ным |
лісі́най |
лісі́ным |
лісі́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
лісірава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
лісірава́ны |
лісірава́ная |
лісірава́нае |
лісірава́ныя |
| Р. |
лісірава́нага |
лісірава́най лісірава́нае |
лісірава́нага |
лісірава́ных |
| Д. |
лісірава́наму |
лісірава́най |
лісірава́наму |
лісірава́ным |
| В. |
лісірава́ны (неадуш.) лісірава́нага (адуш.) |
лісірава́ную |
лісірава́нае |
лісірава́ныя (неадуш.) лісірава́ных (адуш.) |
| Т. |
лісірава́ным |
лісірава́най лісірава́наю |
лісірава́ным |
лісірава́нымі |
| М. |
лісірава́ным |
лісірава́най |
лісірава́ным |
лісірава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
лісірава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
лісірава́ны |
лісірава́ная |
лісірава́нае |
лісірава́ныя |
| Р. |
лісірава́нага |
лісірава́най лісірава́нае |
лісірава́нага |
лісірава́ных |
| Д. |
лісірава́наму |
лісірава́най |
лісірава́наму |
лісірава́ным |
| В. |
лісірава́ны (неадуш.) лісірава́нага (адуш.) |
лісірава́ную |
лісірава́нае |
лісірава́ныя (неадуш.) лісірава́ных (адуш.) |
| Т. |
лісірава́ным |
лісірава́най лісірава́наю |
лісірава́ным |
лісірава́нымі |
| М. |
лісірава́ным |
лісірава́най |
лісірава́ным |
лісірава́ных |
Кароткая форма: лісірава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
лісірава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
лісірава́ны |
лісірава́ная |
лісірава́нае |
лісірава́ныя |
| Р. |
лісірава́нага |
лісірава́най лісірава́нае |
лісірава́нага |
лісірава́ных |
| Д. |
лісірава́наму |
лісірава́най |
лісірава́наму |
лісірава́ным |
| В. |
лісірава́ны (неадуш.) лісірава́нага (адуш.) |
лісірава́ную |
лісірава́нае |
лісірава́ныя (неадуш.) лісірава́ных (адуш.) |
| Т. |
лісірава́ным |
лісірава́най лісірава́наю |
лісірава́ным |
лісірава́нымі |
| М. |
лісірава́ным |
лісірава́най |
лісірава́ным |
лісірава́ных |
Кароткая форма: лісірава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
лісірава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
лісіру́ю |
лісіру́ем |
| 2-я ас. |
лісіру́еш |
лісіру́еце |
| 3-я ас. |
лісіру́е |
лісіру́юць |
| Прошлы час |
| м. |
лісірава́ў |
лісірава́лі |
| ж. |
лісірава́ла |
| н. |
лісірава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
лісіру́й |
лісіру́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
лісіру́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
sbm2012.
лісірава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
лісіру́ю |
лісіру́ем |
| 2-я ас. |
лісіру́еш |
лісіру́еце |
| 3-я ас. |
лісіру́е |
лісіру́юць |
| Прошлы час |
| м. |
лісірава́ў |
лісірава́лі |
| ж. |
лісірава́ла |
| н. |
лісірава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
лісіру́й |
лісіру́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
лісірава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
sbm2012.
Лісістра́т
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Лісістра́т |
| Р. |
Лісістра́та |
| Д. |
Лісістра́ту |
| В. |
Лісістра́та |
| Т. |
Лісістра́там |
| М. |
Лісістра́це |
Лісі́тнік
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Лісі́тнік |
| Р. |
Лісі́тніка |
| Д. |
Лісі́тніку |
| В. |
Лісі́тнік |
| Т. |
Лісі́тнікам |
| М. |
Лісі́тніку |
лісі́ца
‘жывёліна; хітры чалавек’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
лісі́ца |
лісі́цы |
| Р. |
лісі́цы |
лісі́ц |
| Д. |
лісі́цы |
лісі́цам |
| В. |
лісі́цу |
лісі́ц |
| Т. |
лісі́цай лісі́цаю |
лісі́цамі |
| М. |
лісі́цы |
лісі́цах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
лісі́ца
‘грыб; прыстасаванне’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
лісі́ца |
лісі́цы |
| Р. |
лісі́цы |
лісі́ц |
| Д. |
лісі́цы |
лісі́цам |
| В. |
лісі́цу |
лісі́цы |
| Т. |
лісі́цай лісі́цаю |
лісі́цамі |
| М. |
лісі́цы |
лісі́цах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.