Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзклмнопрстуўхцчшя
аелнорст

ікры́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ікры́сты ікры́стая ікры́стае ікры́стыя
Р. ікры́стага ікры́стай
ікры́стае		 ікры́стага ікры́стых
Д. ікры́стаму ікры́стай ікры́стаму ікры́стым
В. ікры́сты (неадуш.)
ікры́стага (адуш.)		 ікры́стую ікры́стае ікры́стыя (неадуш.)
ікры́стых (адуш.)
Т. ікры́стым ікры́стай
ікры́стаю		 ікры́стым ікры́стымі
М. ікры́стым ікры́стай ікры́стым ікры́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

і́кс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. і́кс іксы́
Р. ікса́ іксо́ў
Д. іксу́ ікса́м
В. і́кс іксы́
Т. іксо́м ікса́мі
М. іксе́ ікса́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

і́ксавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. і́ксавы і́ксавая і́ксавае і́ксавыя
Р. і́ксавага і́ксавай
і́ксавае		 і́ксавага і́ксавых
Д. і́ксаваму і́ксавай і́ксаваму і́ксавым
В. і́ксавы (неадуш.)
і́ксавага (адуш.)		 і́ксавую і́ксавае і́ксавыя (неадуш.)
і́ксавых (адуш.)
Т. і́ксавым і́ксавай
і́ксаваю		 і́ксавым і́ксавымі
М. і́ксавым і́ксавай і́ксавым і́ксавых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

і́ксія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. і́ксія
Р. і́ксіі
Д. і́ксіі
В. і́ксію
Т. і́ксіяй
і́ксіяю
М. і́ксіі

Крыніцы: piskunou2012.

іксо́давы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. іксо́давы іксо́давая іксо́давае іксо́давыя
Р. іксо́давага іксо́давай
іксо́давае		 іксо́давага іксо́давых
Д. іксо́даваму іксо́давай іксо́даваму іксо́давым
В. іксо́давы (неадуш.)
іксо́давага (адуш.)		 іксо́давую іксо́давае іксо́давыя (неадуш.)
іксо́давых (адуш.)
Т. іксо́давым іксо́давай
іксо́даваю		 іксо́давым іксо́давымі
М. іксо́давым іксо́давай іксо́давым іксо́давых

Крыніцы: piskunou2012.

і́кт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. і́кт і́кты
Р. і́кта і́ктаў
Д. і́кту і́ктам
В. і́кт і́кты
Т. і́ктам і́ктамі
М. і́кце і́ктах

Крыніцы: piskunou2012.

ікта́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ікта́льны ікта́льная ікта́льнае ікта́льныя
Р. ікта́льнага ікта́льнай
ікта́льнае		 ікта́льнага ікта́льных
Д. ікта́льнаму ікта́льнай ікта́льнаму ікта́льным
В. ікта́льны (неадуш.)
ікта́льнага (адуш.)		 ікта́льную ікта́льнае ікта́льныя (неадуш.)
ікта́льных (адуш.)
Т. ікта́льным ікта́льнай
ікта́льнаю		 ікта́льным ікта́льнымі
М. ікта́льным ікта́льнай ікта́льным ікта́льных

Крыніцы: piskunou2012.

іктыдаза́ўр

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. іктыдаза́ўр іктыдаза́ўры
Р. іктыдаза́ўра іктыдаза́ўраў
Д. іктыдаза́ўру іктыдаза́ўрам
В. іктыдаза́ўра іктыдаза́ўраў
Т. іктыдаза́ўрам іктыдаза́ўрамі
М. іктыдаза́ўры іктыдаза́ўрах

Крыніцы: piskunou2012.