Verbum

анлайнавы слоўнік

жэто́навы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	жэто́навы	жэто́навая	жэто́навае	жэто́навыя
Р.	жэто́навага	жэто́навай жэто́навае	жэто́навага	жэто́навых
Д.	жэто́наваму	жэто́навай	жэто́наваму	жэто́навым
В.	жэто́навы (неадуш.) жэто́навага (адуш.)	жэто́навую	жэто́навае	жэто́навыя (неадуш.) жэто́навых (адуш.)
Т.	жэто́навым	жэто́навай жэто́наваю	жэто́навым	жэто́навымі
М.	жэто́навым	жэто́навай	жэто́навым	жэто́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

жэто́нчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

жэ́ўжык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Жэ́ўжык

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

жэ́ўраць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.