Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

бядро́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бядро́нка бядро́нкі
Р. бядро́нкі бядро́нак
Д. бядро́нцы бядро́нкам
В. бядро́нку бядро́нак
Т. бядро́нкай
бядро́нкаю
бядро́нкамі
М. бядро́нцы бядро́нках

Крыніцы: piskunou2012.

бядры́нец

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бядры́нец
Р. бядры́нцу
Д. бядры́нцу
В. бядры́нец
Т. бядры́нцам
М. бядры́нцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Бяду́нкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Бяду́нкі
Р. Бяду́нак
Бяду́нкаў
Д. Бяду́нкам
В. Бяду́нкі
Т. Бяду́нкамі
М. Бяду́нках

бяду́нлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бяду́нлівы бяду́нлівая бяду́нлівае бяду́нлівыя
Р. бяду́нлівага бяду́нлівай
бяду́нлівае
бяду́нлівага бяду́нлівых
Д. бяду́нліваму бяду́нлівай бяду́нліваму бяду́нлівым
В. бяду́нлівы (неадуш.)
бяду́нлівага (адуш.)
бяду́нлівую бяду́нлівае бяду́нлівыя (неадуш.)
бяду́нлівых (адуш.)
Т. бяду́нлівым бяду́нлівай
бяду́нліваю
бяду́нлівым бяду́нлівымі
М. бяду́нлівым бяду́нлівай бяду́нлівым бяду́нлівых

Крыніцы: piskunou2012.

бяё́даваць

‘мучыць, даймаць каго-небудзь, дапякаць каму-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бяё́дую бяё́дуем
2-я ас. бяё́дуеш бяё́дуеце
3-я ас. бяё́дуе бяё́дуюць
Прошлы час
м. бяё́даваў бяё́давалі
ж. бяё́давала
н. бяё́давала
Загадны лад
2-я ас. бяё́дуй бяё́дуйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бяё́дуючы

Крыніцы: piskunou2012.

бяё́даць

‘мучыць, даймаць каго-небудзь, дапякаць каму-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бяё́даю бяё́даем
2-я ас. бяё́даеш бяё́даеце
3-я ас. бяё́дае бяё́даюць
Прошлы час
м. бяё́даў бяё́далі
ж. бяё́дала
н. бяё́дала
Загадны лад
2-я ас. бяё́дай бяё́дайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бяё́даючы

Крыніцы: piskunou2012.

бяжко́м

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
бяжко́м - -

Крыніцы: piskunou2012.

Бяжэ́мцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Бяжэ́мцы
Р. Бяжэ́мцаў
Д. Бяжэ́мцам
В. Бяжэ́мцы
Т. Бяжэ́мцамі
М. Бяжэ́мцах

бяза́драсна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
бяза́драсна - -

бяза́драсны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бяза́драсны бяза́драсная бяза́драснае бяза́драсныя
Р. бяза́драснага бяза́драснай
бяза́драснае
бяза́драснага бяза́драсных
Д. бяза́драснаму бяза́драснай бяза́драснаму бяза́драсным
В. бяза́драсны (неадуш.)
бяза́драснага (адуш.)
бяза́драсную бяза́драснае бяза́драсныя (неадуш.)
бяза́драсных (адуш.)
Т. бяза́драсным бяза́драснай
бяза́драснаю
бяза́драсным бяза́драснымі
М. бяза́драсным бяза́драснай бяза́драсным бяза́драсных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.