Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні

богалюбі́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
богалюбі́ва богалюбі́вей -

богалюбі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. богалюбі́вы богалюбі́вая богалюбі́вае богалюбі́выя
Р. богалюбі́вага богалюбі́вай
богалюбі́вае
богалюбі́вага богалюбі́вых
Д. богалюбі́ваму богалюбі́вай богалюбі́ваму богалюбі́вым
В. богалюбі́вы (неадуш.)
богалюбі́вага (адуш.)
богалюбі́вую богалюбі́вае богалюбі́выя (неадуш.)
богалюбі́вых (адуш.)
Т. богалюбі́вым богалюбі́вай
богалюбі́ваю
богалюбі́вым богалюбі́вымі
М. богалюбі́вым богалюбі́вай богалюбі́вым богалюбі́вых

Крыніцы: piskunou2012.

богамале́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. богамале́нне
Р. богамале́ння
Д. богамале́нню
В. богамале́нне
Т. богамале́ннем
М. богамале́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012.

богамале́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. богамале́ннік богамале́ннікі
Р. богамале́нніка богамале́ннікаў
Д. богамале́нніку богамале́ннікам
В. богамале́нніка богамале́ннікаў
Т. богамале́ннікам богамале́ннікамі
М. богамале́нніку богамале́нніках

Крыніцы: piskunou2012.

богамале́нніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. богамале́нніца богамале́нніцы
Р. богамале́нніцы богамале́нніц
Д. богамале́нніцы богамале́нніцам
В. богамале́нніцу богамале́нніц
Т. богамале́нніцай
богамале́нніцаю
богамале́нніцамі
М. богамале́нніцы богамале́нніцах

Крыніцы: piskunou2012.

богамале́нства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. богамале́нства
Р. богамале́нства
Д. богамале́нству
В. богамале́нства
Т. богамале́нствам
М. богамале́нстве

Крыніцы: piskunou2012.

богамярзо́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. богамярзо́тны богамярзо́тная богамярзо́тнае богамярзо́тныя
Р. богамярзо́тнага богамярзо́тнай
богамярзо́тнае
богамярзо́тнага богамярзо́тных
Д. богамярзо́тнаму богамярзо́тнай богамярзо́тнаму богамярзо́тным
В. богамярзо́тны (неадуш.)
богамярзо́тнага (адуш.)
богамярзо́тную богамярзо́тнае богамярзо́тныя (неадуш.)
богамярзо́тных (адуш.)
Т. богамярзо́тным богамярзо́тнай
богамярзо́тнаю
богамярзо́тным богамярзо́тнымі
М. богамярзо́тным богамярзо́тнай богамярзо́тным богамярзо́тных

Крыніцы: piskunou2012.

бо́ганатхнёнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. бо́ганатхнёнасць
Р. бо́ганатхнёнасці
Д. бо́ганатхнёнасці
В. бо́ганатхнёнасць
Т. бо́ганатхнёнасцю
М. бо́ганатхнёнасці

Крыніцы: piskunou2012.

бо́ганатхнёны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бо́ганатхнёны бо́ганатхнёная бо́ганатхнёнае бо́ганатхнёныя
Р. бо́ганатхнёнага бо́ганатхнёнай
бо́ганатхнёнае
бо́ганатхнёнага бо́ганатхнёных
Д. бо́ганатхнёнаму бо́ганатхнёнай бо́ганатхнёнаму бо́ганатхнёным
В. бо́ганатхнёны (неадуш.)
бо́ганатхнёнага (адуш.)
бо́ганатхнёную бо́ганатхнёнае бо́ганатхнёныя (неадуш.)
бо́ганатхнёных (адуш.)
Т. бо́ганатхнёным бо́ганатхнёнай
бо́ганатхнёнаю
бо́ганатхнёным бо́ганатхнёнымі
М. бо́ганатхнёным бо́ганатхнёнай бо́ганатхнёным бо́ганатхнёных

Крыніцы: piskunou2012.

боганенавісна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
боганенавісна боганенавісней -