Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

янта́рны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	янта́рны	янта́рная	янта́рнае	янта́рныя
Р.	янта́рнага	янта́рнай янта́рнае	янта́рнага	янта́рных
Д.	янта́рнаму	янта́рнай	янта́рнаму	янта́рным
В.	янта́рны (неадуш.) янта́рнага (адуш.)	янта́рную	янта́рнае	янта́рныя (неадуш.) янта́рных (адуш.)
Т.	янта́рным	янта́рнай янта́рнаю	янта́рным	янта́рнымі
М.	янта́рным	янта́рнай	янта́рным	янта́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Янта́рны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Яну́йлава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Янукі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Януко́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Янулі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Я́нус

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Яну́шаўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

яну́шкавіцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	яну́шкавіцкі	яну́шкавіцкая	яну́шкавіцкае	яну́шкавіцкія
Р.	яну́шкавіцкага	яну́шкавіцкай яну́шкавіцкае	яну́шкавіцкага	яну́шкавіцкіх
Д.	яну́шкавіцкаму	яну́шкавіцкай	яну́шкавіцкаму	яну́шкавіцкім
В.	яну́шкавіцкі (неадуш.) яну́шкавіцкага (адуш.)	яну́шкавіцкую	яну́шкавіцкае	яну́шкавіцкія (неадуш.) яну́шкавіцкіх (адуш.)
Т.	яну́шкавіцкім	яну́шкавіцкай яну́шкавіцкаю	яну́шкавіцкім	яну́шкавіцкімі
М.	яну́шкавіцкім	яну́шкавіцкай	яну́шкавіцкім	яну́шкавіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Яну́шкавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Verbum