Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агдеёжзілоруыэюя’

Бла́гаўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Бла́гаўка
Р. Бла́гаўкі
Д. Бла́гаўцы
В. Бла́гаўку
Т. Бла́гаўкай
Бла́гаўкаю
М. Бла́гаўцы

блага́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. блага́ю блага́ем
2-я ас. блага́еш блага́еце
3-я ас. блага́е блага́юць
Прошлы час
м. блага́ў блага́лі
ж. блага́ла
н. блага́ла
Загадны лад
2-я ас. блага́й блага́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час блага́ючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

благачы́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. благачы́нне
Р. благачы́ння
Д. благачы́нню
В. благачы́нне
Т. благачы́ннем
М. благачы́нні

Крыніцы: piskunou2012.

благачы́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. благачы́нны благачы́нная благачы́ннае благачы́нныя
Р. благачы́ннага благачы́ннай
благачы́ннае		 благачы́ннага благачы́нных
Д. благачы́ннаму благачы́ннай благачы́ннаму благачы́нным
В. благачы́нны (неадуш.)
благачы́ннага (адуш.)		 благачы́нную благачы́ннае благачы́нныя (неадуш.)
благачы́нных (адуш.)
Т. благачы́нным благачы́ннай
благачы́ннаю		 благачы́нным благачы́ннымі
М. благачы́нным благачы́ннай благачы́нным благачы́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

благе́нькі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. благе́нькі благе́нькая благе́нькае благе́нькія
Р. благе́нькага благе́нькай
благе́нькае		 благе́нькага благе́нькіх
Д. благе́нькаму благе́нькай благе́нькаму благе́нькім
В. благе́нькі (неадуш.)
благе́нькага (адуш.)		 благе́нькую благе́нькае благе́нькія (неадуш.)
благе́нькіх (адуш.)
Т. благе́нькім благе́нькай
благе́нькаю		 благе́нькім благе́нькімі
М. благе́нькім благе́нькай благе́нькім благе́нькіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

благі́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. благі́ блага́я благо́е благі́я
Р. благо́га благо́й
благо́е		 благо́га благі́х
Д. благо́му благо́й благо́му благі́м
В. благі́ (неадуш.)
благо́га (адуш.)		 благу́ю благо́е благі́я (неадуш.)
благі́х (адуш.)
Т. благі́м благо́й
благо́ю		 благі́м благі́мі
М. благі́м благо́й благі́м благі́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

благо́е

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. благо́е
Р. благо́га
Д. благо́му
В. благо́е
Т. благі́м
М. благі́м

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

благо́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. благо́та
Р. благо́ты
Д. благо́це
В. благо́ту
Т. благо́тай
благо́таю
М. благо́це

Крыніцы: piskunou2012.

благо́тна-цяжка

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
благо́тна-цяжка - -

благо́цце

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. благо́цце
Р. благо́цця
Д. благо́ццю
В. благо́цце
Т. благо́ццем
М. благо́цці

Крыніцы: piskunou2012.