Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агдеёжзілоруыэюя’

біяэнергеты́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
біяэнергеты́чна - -

біяэнергеты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. біяэнергеты́чны біяэнергеты́чная біяэнергеты́чнае біяэнергеты́чныя
Р. біяэнергеты́чнага біяэнергеты́чнай
біяэнергеты́чнае		 біяэнергеты́чнага біяэнергеты́чных
Д. біяэнергеты́чнаму біяэнергеты́чнай біяэнергеты́чнаму біяэнергеты́чным
В. біяэнергеты́чны (неадуш.)
біяэнергеты́чнага (адуш.)		 біяэнергеты́чную біяэнергеты́чнае біяэнергеты́чныя (неадуш.)
біяэнергеты́чных (адуш.)
Т. біяэнергеты́чным біяэнергеты́чнай
біяэнергеты́чнаю		 біяэнергеты́чным біяэнергеты́чнымі
М. біяэнергеты́чным біяэнергеты́чнай біяэнергеты́чным біяэнергеты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

біяэне́ргія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. біяэне́ргія
Р. біяэне́ргіі
Д. біяэне́ргіі
В. біяэне́ргію
Т. біяэне́ргіяй
біяэне́ргіяю
М. біяэне́ргіі

Крыніцы: piskunou2012.

біяэпіля́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. біяэпіля́цыя
Р. біяэпіля́цыі
Д. біяэпіля́цыі
В. біяэпіля́цыю
Т. біяэпіля́цыяй
біяэпіля́цыяю
М. біяэпіля́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

біяэтычны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. біяэтычны біяэтычная біяэтычнае біяэтычныя
Р. біяэтычнага біяэтычнай
біяэтычнае		 біяэтычнага біяэтычных
Д. біяэтычнаму біяэтычнай біяэтычнаму біяэтычным
В. біяэтычны
біяэтычнага		 біяэтычную біяэтычнае біяэтычныя
Т. біяэтычным біяэтычнай
біяэтычнаю		 біяэтычным біяэтычнымі
М. біяэтычным біяэтычнай біяэтычным біяэтычных

бла́га

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
бла́га - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Благаве́шчанне

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Благаве́шчанне
Р. Благаве́шчання
Д. Благаве́шчанню
В. Благаве́шчанне
Т. Благаве́шчаннем
М. Благаве́шчанні

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Благаве́шчанск

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Благаве́шчанск
Р. Благаве́шчанска
Д. Благаве́шчанску
В. Благаве́шчанск
Т. Благаве́шчанскам
М. Благаве́шчанску

благаве́шчанскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. благаве́шчанскі благаве́шчанская благаве́шчанскае благаве́шчанскія
Р. благаве́шчанскага благаве́шчанскай
благаве́шчанскае		 благаве́шчанскага благаве́шчанскіх
Д. благаве́шчанскаму благаве́шчанскай благаве́шчанскаму благаве́шчанскім
В. благаве́шчанскі (неадуш.)
благаве́шчанскага (адуш.)		 благаве́шчанскую благаве́шчанскае благаве́шчанскія (неадуш.)
благаве́шчанскіх (адуш.)
Т. благаве́шчанскім благаве́шчанскай
благаве́шчанскаю		 благаве́шчанскім благаве́шчанскімі
М. благаве́шчанскім благаве́шчанскай благаве́шчанскім благаве́шчанскіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, tsblm1996, tsbm1984.

бла́гавіцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бла́гавіцкі бла́гавіцкая бла́гавіцкае бла́гавіцкія
Р. бла́гавіцкага бла́гавіцкай
бла́гавіцкае		 бла́гавіцкага бла́гавіцкіх
Д. бла́гавіцкаму бла́гавіцкай бла́гавіцкаму бла́гавіцкім
В. бла́гавіцкі (неадуш.)
бла́гавіцкага (адуш.)		 бла́гавіцкую бла́гавіцкае бла́гавіцкія (неадуш.)
бла́гавіцкіх (адуш.)
Т. бла́гавіцкім бла́гавіцкай
бла́гавіцкаю		 бла́гавіцкім бла́гавіцкімі
М. бла́гавіцкім бла́гавіцкай бла́гавіцкім бла́гавіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.