рэдукава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
рэдуку́ю |
рэдуку́ем |
| 2-я ас. |
рэдуку́еш |
рэдуку́еце |
| 3-я ас. |
рэдуку́е |
рэдуку́юць |
| Прошлы час |
| м. |
рэдукава́ў |
рэдукава́лі |
| ж. |
рэдукава́ла |
| н. |
рэдукава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
рэдуку́й |
рэдуку́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
рэдуку́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рэдукава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
рэдуку́ю |
рэдуку́ем |
| 2-я ас. |
рэдуку́еш |
рэдуку́еце |
| 3-я ас. |
рэдуку́е |
рэдуку́юць |
| Прошлы час |
| м. |
рэдукава́ў |
рэдукава́лі |
| ж. |
рэдукава́ла |
| н. |
рэдукава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
рэдуку́й |
рэдуку́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
рэдукава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рэду́ктар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рэду́ктар |
рэду́ктары |
| Р. |
рэду́ктара |
рэду́ктараў |
| Д. |
рэду́ктару |
рэду́ктарам |
| В. |
рэду́ктар |
рэду́ктары |
| Т. |
рэду́ктарам |
рэду́ктарамі |
| М. |
рэду́ктары |
рэду́ктарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
рэду́ктарны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рэду́ктарны |
рэду́ктарная |
рэду́ктарнае |
рэду́ктарныя |
| Р. |
рэду́ктарнага |
рэду́ктарнай рэду́ктарнае |
рэду́ктарнага |
рэду́ктарных |
| Д. |
рэду́ктарнаму |
рэду́ктарнай |
рэду́ктарнаму |
рэду́ктарным |
| В. |
рэду́ктарны (неадуш.) рэду́ктарнага (адуш.) |
рэду́ктарную |
рэду́ктарнае |
рэду́ктарныя (неадуш.) рэду́ктарных (адуш.) |
| Т. |
рэду́ктарным |
рэду́ктарнай рэду́ктарнаю |
рэду́ктарным |
рэду́ктарнымі |
| М. |
рэду́ктарным |
рэду́ктарнай |
рэду́ктарным |
рэду́ктарных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
рэдукцы́йна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| рэдукцы́йна |
- |
- |
рэдукцы́йна-ахаладжа́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рэдукцы́йна-ахаладжа́льны |
рэдукцы́йна-ахаладжа́льная |
рэдукцы́йна-ахаладжа́льнае |
рэдукцы́йна-ахаладжа́льныя |
| Р. |
рэдукцы́йна-ахаладжа́льнага |
рэдукцы́йна-ахаладжа́льнай рэдукцы́йна-ахаладжа́льнае |
рэдукцы́йна-ахаладжа́льнага |
рэдукцы́йна-ахаладжа́льных |
| Д. |
рэдукцы́йна-ахаладжа́льнаму |
рэдукцы́йна-ахаладжа́льнай |
рэдукцы́йна-ахаладжа́льнаму |
рэдукцы́йна-ахаладжа́льным |
| В. |
рэдукцы́йна-ахаладжа́льны (неадуш.) рэдукцы́йна-ахаладжа́льнага (адуш.) |
рэдукцы́йна-ахаладжа́льную |
рэдукцы́йна-ахаладжа́льнае |
рэдукцы́йна-ахаладжа́льныя (неадуш.) рэдукцы́йна-ахаладжа́льных (адуш.) |
| Т. |
рэдукцы́йна-ахаладжа́льным |
рэдукцы́йна-ахаладжа́льнай рэдукцы́йна-ахаладжа́льнаю |
рэдукцы́йна-ахаладжа́льным |
рэдукцы́йна-ахаладжа́льнымі |
| М. |
рэдукцы́йна-ахаладжа́льным |
рэдукцы́йна-ахаладжа́льнай |
рэдукцы́йна-ахаладжа́льным |
рэдукцы́йна-ахаладжа́льных |
Крыніцы:
piskunou2012.
рэдукцы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рэдукцы́йны |
рэдукцы́йная |
рэдукцы́йнае |
рэдукцы́йныя |
| Р. |
рэдукцы́йнага |
рэдукцы́йнай рэдукцы́йнае |
рэдукцы́йнага |
рэдукцы́йных |
| Д. |
рэдукцы́йнаму |
рэдукцы́йнай |
рэдукцы́йнаму |
рэдукцы́йным |
| В. |
рэдукцы́йны (неадуш.) рэдукцы́йнага (адуш.) |
рэдукцы́йную |
рэдукцы́йнае |
рэдукцы́йныя (неадуш.) рэдукцы́йных (адуш.) |
| Т. |
рэдукцы́йным |
рэдукцы́йнай рэдукцы́йнаю |
рэдукцы́йным |
рэдукцы́йнымі |
| М. |
рэдукцы́йным |
рэдукцы́йнай |
рэдукцы́йным |
рэдукцы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рэду́кцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
рэду́кцыя |
| Р. |
рэду́кцыі |
| Д. |
рэду́кцыі |
| В. |
рэду́кцыю |
| Т. |
рэду́кцыяй рэду́кцыяю |
| М. |
рэду́кцыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рэдукцыяні́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
рэдукцыяні́зм |
| Р. |
рэдукцыяні́зму |
| Д. |
рэдукцыяні́зму |
| В. |
рэдукцыяні́зм |
| Т. |
рэдукцыяні́змам |
| М. |
рэдукцыяні́зме |
Крыніцы:
piskunou2012.
рэдукцыяні́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рэдукцыяні́ст |
рэдукцыяні́сты |
| Р. |
рэдукцыяні́ста |
рэдукцыяні́стаў |
| Д. |
рэдукцыяні́сту |
рэдукцыяні́стам |
| В. |
рэдукцыяні́ста |
рэдукцыяні́стаў |
| Т. |
рэдукцыяні́стам |
рэдукцыяні́стамі |
| М. |
рэдукцыяні́сце |
рэдукцыяні́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.