рэнтге́н
‘апарат; адзінка вымярэння’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
рэнтге́н |
рэнтге́ны |
Р. |
рэнтге́на |
рэнтге́наў |
Д. |
рэнтге́ну |
рэнтге́нам |
В. |
рэнтге́н |
рэнтге́ны |
Т. |
рэнтге́нам |
рэнтге́намі |
М. |
рэнтге́не |
рэнтге́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рэнтге́н
‘прасвечванне’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
рэнтге́н |
рэнтге́ны |
Р. |
рэнтге́ну |
рэнтге́наў |
Д. |
рэнтге́ну |
рэнтге́нам |
В. |
рэнтге́н |
рэнтге́ны |
Т. |
рэнтге́нам |
рэнтге́намі |
М. |
рэнтге́не |
рэнтге́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рэнтгенагра́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
рэнтгенагра́ма |
рэнтгенагра́мы |
Р. |
рэнтгенагра́мы |
рэнтгенагра́м |
Д. |
рэнтгенагра́ме |
рэнтгенагра́мам |
В. |
рэнтгенагра́му |
рэнтгенагра́мы |
Т. |
рэнтгенагра́май рэнтгенагра́маю |
рэнтгенагра́мамі |
М. |
рэнтгенагра́ме |
рэнтгенагра́мах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рэнтгенаграфава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
рэнтгенаграфава́нне |
Р. |
рэнтгенаграфава́ння |
Д. |
рэнтгенаграфава́нню |
В. |
рэнтгенаграфава́нне |
Т. |
рэнтгенаграфава́ннем |
М. |
рэнтгенаграфава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
рэнтгенаграфі́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
рэнтгенаграфі́чна |
- |
- |
рэнтгенаграфі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
рэнтгенаграфі́чны |
рэнтгенаграфі́чная |
рэнтгенаграфі́чнае |
рэнтгенаграфі́чныя |
Р. |
рэнтгенаграфі́чнага |
рэнтгенаграфі́чнай рэнтгенаграфі́чнае |
рэнтгенаграфі́чнага |
рэнтгенаграфі́чных |
Д. |
рэнтгенаграфі́чнаму |
рэнтгенаграфі́чнай |
рэнтгенаграфі́чнаму |
рэнтгенаграфі́чным |
В. |
рэнтгенаграфі́чны (неадуш.) рэнтгенаграфі́чнага (адуш.) |
рэнтгенаграфі́чную |
рэнтгенаграфі́чнае |
рэнтгенаграфі́чныя (неадуш.) рэнтгенаграфі́чных (адуш.) |
Т. |
рэнтгенаграфі́чным |
рэнтгенаграфі́чнай рэнтгенаграфі́чнаю |
рэнтгенаграфі́чным |
рэнтгенаграфі́чнымі |
М. |
рэнтгенаграфі́чным |
рэнтгенаграфі́чнай |
рэнтгенаграфі́чным |
рэнтгенаграфі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рэнтгенагра́фія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
рэнтгенагра́фія |
Р. |
рэнтгенагра́фіі |
Д. |
рэнтгенагра́фіі |
В. |
рэнтгенагра́фію |
Т. |
рэнтгенагра́фіяй рэнтгенагра́фіяю |
М. |
рэнтгенагра́фіі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рэнтгенадыягнасты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
рэнтгенадыягнасты́чны |
рэнтгенадыягнасты́чная |
рэнтгенадыягнасты́чнае |
рэнтгенадыягнасты́чныя |
Р. |
рэнтгенадыягнасты́чнага |
рэнтгенадыягнасты́чнай рэнтгенадыягнасты́чнае |
рэнтгенадыягнасты́чнага |
рэнтгенадыягнасты́чных |
Д. |
рэнтгенадыягнасты́чнаму |
рэнтгенадыягнасты́чнай |
рэнтгенадыягнасты́чнаму |
рэнтгенадыягнасты́чным |
В. |
рэнтгенадыягнасты́чны (неадуш.) рэнтгенадыягнасты́чнага (адуш.) |
рэнтгенадыягнасты́чную |
рэнтгенадыягнасты́чнае |
рэнтгенадыягнасты́чныя (неадуш.) рэнтгенадыягнасты́чных (адуш.) |
Т. |
рэнтгенадыягнасты́чным |
рэнтгенадыягнасты́чнай рэнтгенадыягнасты́чнаю |
рэнтгенадыягнасты́чным |
рэнтгенадыягнасты́чнымі |
М. |
рэнтгенадыягнасты́чным |
рэнтгенадыягнасты́чнай |
рэнтгенадыягнасты́чным |
рэнтгенадыягнасты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.