Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-

рэ́заць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. рэ́жу рэ́жам
2-я ас. рэ́жаш рэ́жаце
3-я ас. рэ́жа рэ́жуць
Прошлы час
м. рэ́заў рэ́залі
ж. рэ́зала
н. рэ́зала
Загадны лад
2-я ас. рэ́ж рэ́жце
Дзеепрыслоўе
цяп. час рэ́жучы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

рэ́зва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
рэ́зва - -

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009.

рэ́звасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. рэ́звасць
Р. рэ́звасці
Д. рэ́звасці
В. рэ́звасць
Т. рэ́звасцю
М. рэ́звасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008.

рэ́звы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэ́звы рэ́звая рэ́звае рэ́звыя
Р. рэ́звага рэ́звай
рэ́звае		 рэ́звага рэ́звых
Д. рэ́зваму рэ́звай рэ́зваму рэ́звым
В. рэ́звы (неадуш.)
рэ́звага (адуш.)		 рэ́звую рэ́звае рэ́звыя (неадуш.)
рэ́звых (адуш.)
Т. рэ́звым рэ́звай
рэ́зваю		 рэ́звым рэ́звымі
М. рэ́звым рэ́звай рэ́звым рэ́звых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009.

рэ́згінны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэ́згінны рэ́згінная рэ́згіннае рэ́згінныя
Р. рэ́згіннага рэ́згіннай
рэ́згіннае		 рэ́згіннага рэ́згінных
Д. рэ́згіннаму рэ́згіннай рэ́згіннаму рэ́згінным
В. рэ́згінны рэ́згінную рэ́згіннае рэ́згінныя
Т. рэ́згінным рэ́згіннай
рэ́згіннаю		 рэ́згінным рэ́згіннымі
М. рэ́згінным рэ́згіннай рэ́згінным рэ́згінных

Крыніцы: tsblm1996.

рэ́згіны

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. рэ́згіны
Р. рэ́згін
Д. рэ́згінам
В. рэ́згіны
Т. рэ́згінамі
М. рэ́згінах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

рэзеда́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. рэзеда́
Р. рэзеды́
Д. рэзедзе́
В. рэзеду́
Т. рэзедо́й
рэзедо́ю
М. рэзедзе́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

рэзедо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэзедо́вы рэзедо́вая рэзедо́вае рэзедо́выя
Р. рэзедо́вага рэзедо́вай
рэзедо́вае		 рэзедо́вага рэзедо́вых
Д. рэзедо́ваму рэзедо́вай рэзедо́ваму рэзедо́вым
В. рэзедо́вы (неадуш.)
рэзедо́вага (адуш.)		 рэзедо́вую рэзедо́вае рэзедо́выя (неадуш.)
рэзедо́вых (адуш.)
Т. рэзедо́вым рэзедо́вай
рэзедо́ваю		 рэзедо́вым рэзедо́вымі
М. рэзедо́вым рэзедо́вай рэзедо́вым рэзедо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

рэзедо́выя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. рэзедо́выя
Р. рэзедо́вых
Д. рэзедо́вым
В. рэзедо́выя
Т. рэзедо́вымі
М. рэзедо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

рэзекцы́йна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
рэзекцы́йна - -