лы́ндаваць
‘ленавацца’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
лы́ндую |
лы́ндуем |
| 2-я ас. |
лы́ндуеш |
лы́ндуеце |
| 3-я ас. |
лы́ндуе |
лы́ндуюць |
| Прошлы час |
| м. |
лы́ндаваў |
лы́ндавалі |
| ж. |
лы́ндавала |
| н. |
лы́ндавала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
лы́ндуй |
лы́ндуйце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
лы́ндуючы |
Іншыя варыянты:
лындава́ць.
Крыніцы:
piskunou2012.
лындава́ць
‘ленавацца’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
лынду́ю |
лынду́ем |
| 2-я ас. |
лынду́еш |
лынду́еце |
| 3-я ас. |
лынду́е |
лынду́юць |
| Прошлы час |
| м. |
лындава́ў |
лындава́лі |
| ж. |
лындава́ла |
| н. |
лындава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
лынду́й |
лынду́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
лынду́ючы |
Іншыя варыянты:
лы́ндаваць.
Крыніцы:
piskunou2012.
лы́нданне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
лы́нданне |
| Р. |
лы́ндання |
| Д. |
лы́нданню |
| В. |
лы́нданне |
| Т. |
лы́нданнем |
| М. |
лы́нданні |
Крыніцы:
piskunou2012.
лы́нданнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
лы́нданнік |
лы́нданнікі |
| Р. |
лы́нданніка |
лы́нданнікаў |
| Д. |
лы́нданніку |
лы́нданнікам |
| В. |
лы́нданніка |
лы́нданнікаў |
| Т. |
лы́нданнікам |
лы́нданнікамі |
| М. |
лы́нданніку |
лы́нданніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
лы́нданніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
лы́нданніца |
лы́нданніцы |
| Р. |
лы́нданніцы |
лы́нданніц |
| Д. |
лы́нданніцы |
лы́нданніцам |
| В. |
лы́нданніцу |
лы́нданніц |
| Т. |
лы́нданніцай лы́нданніцаю |
лы́нданніцамі |
| М. |
лы́нданніцы |
лы́нданніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
лы́ндаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
лы́ндаю |
лы́ндаем |
| 2-я ас. |
лы́ндаеш |
лы́ндаеце |
| 3-я ас. |
лы́ндае |
лы́ндаюць |
| Прошлы час |
| м. |
лы́ндаў |
лы́ндалі |
| ж. |
лы́ндала |
| н. |
лы́ндала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
лы́ндай |
лы́ндайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
лы́ндаючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Лы́ндзіна
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Лы́ндзіна |
| Р. |
Лы́ндзіна |
| Д. |
Лы́ндзіну |
| В. |
Лы́ндзіна |
| Т. |
Лы́ндзінам |
| М. |
Лы́ндзіне |
лы́нды
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
лы́ніць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
лы́ню |
лы́нім |
| 2-я ас. |
лы́ніш |
лы́ніце |
| 3-я ас. |
лы́ніць |
лы́няць |
| Прошлы час |
| м. |
лы́ніў |
лы́нілі |
| ж. |
лы́ніла |
| н. |
лы́ніла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
лы́нь |
лы́ньце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
лы́нячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Лы́нкішкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Лы́нкішкі |
| Р. |
Лы́нкішак Лы́нкішкаў |
| Д. |
Лы́нкішкам |
| В. |
Лы́нкішкі |
| Т. |
Лы́нкішкамі |
| М. |
Лы́нкішках |