Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

лю́тэраўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лю́тэраўскі лю́тэраўская лю́тэраўскае лю́тэраўскія
Р. лю́тэраўскага лю́тэраўскай
лю́тэраўскае
лю́тэраўскага лю́тэраўскіх
Д. лю́тэраўскаму лю́тэраўскай лю́тэраўскаму лю́тэраўскім
В. лю́тэраўскі (неадуш.)
лю́тэраўскага (адуш.)
лю́тэраўскую лю́тэраўскае лю́тэраўскія (неадуш.)
лю́тэраўскіх (адуш.)
Т. лю́тэраўскім лю́тэраўскай
лю́тэраўскаю
лю́тэраўскім лю́тэраўскімі
М. лю́тэраўскім лю́тэраўскай лю́тэраўскім лю́тэраўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

лютэ́сцэнс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. лютэ́сцэнс
Р. лютэ́сцэнсу
Д. лютэ́сцэнсу
В. лютэ́сцэнс
Т. лютэ́сцэнсам
М. лютэ́сцэнсе

Крыніцы: piskunou2012.

лютэсцэ́нс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. лютэсцэ́нс
Р. лютэсцэ́нсу
Д. лютэсцэ́нсу
В. лютэсцэ́нс
Т. лютэсцэ́нсам
М. лютэсцэ́нсе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

лютэ́цыевы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лютэ́цыевы лютэ́цыевая лютэ́цыевае лютэ́цыевыя
Р. лютэ́цыевага лютэ́цыевай
лютэ́цыевае
лютэ́цыевага лютэ́цыевых
Д. лютэ́цыеваму лютэ́цыевай лютэ́цыеваму лютэ́цыевым
В. лютэ́цыевы (неадуш.)
лютэ́цыевага (адуш.)
лютэ́цыевую лютэ́цыевае лютэ́цыевыя (неадуш.)
лютэ́цыевых (адуш.)
Т. лютэ́цыевым лютэ́цыевай
лютэ́цыеваю
лютэ́цыевым лютэ́цыевымі
М. лютэ́цыевым лютэ́цыевай лютэ́цыевым лютэ́цыевых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

лютэ́цый

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. лютэ́цый
Р. лютэ́цыю
Д. лютэ́цыю
В. лютэ́цый
Т. лютэ́цыем
М. лютэ́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

лютэцы́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. лютэцы́т
Р. лютэцы́ту
Д. лютэцы́ту
В. лютэцы́т
Т. лютэцы́там
М. лютэцы́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

люфа́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. люфа́
Р. люфы́
Д. люфе́
В. люфу́
Т. люфо́й
люфо́ю
М. люфе́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

лю́фавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лю́фавы лю́фавая лю́фавае лю́фавыя
Р. лю́фавага лю́фавай
лю́фавае
лю́фавага лю́фавых
Д. лю́фаваму лю́фавай лю́фаваму лю́фавым
В. лю́фавы (неадуш.)
лю́фавага (адуш.)
лю́фавую лю́фавае лю́фавыя (неадуш.)
лю́фавых (адуш.)
Т. лю́фавым лю́фавай
лю́фаваю
лю́фавым лю́фавымі
М. лю́фавым лю́фавай лю́фавым лю́фавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

люфо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. люфо́вы люфо́вая люфо́вае люфо́выя
Р. люфо́вага люфо́вай
люфо́вае
люфо́вага люфо́вых
Д. люфо́ваму люфо́вай люфо́ваму люфо́вым
В. люфо́вы (неадуш.)
люфо́вага (адуш.)
люфо́вую люфо́вае люфо́выя (неадуш.)
люфо́вых (адуш.)
Т. люфо́вым люфо́вай
люфо́ваю
люфо́вым люфо́вымі
М. люфо́вым люфо́вай люфо́вым люфо́вых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, tsblm1996.

лю́фт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лю́фт лю́фты
Р. лю́фту лю́фтаў
Д. лю́фту лю́фтам
В. лю́фт лю́фты
Т. лю́фтам лю́фтамі
М. лю́фце лю́фтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.