Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжіоухыьэюя

лю́дскасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. лю́дскасць
Р. лю́дскасці
Д. лю́дскасці
В. лю́дскасць
Т. лю́дскасцю
М. лю́дскасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

людска́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. людска́я людскі́я
Р. людско́й людскі́х
Д. людско́й людскі́м
В. людску́ю людскі́я
Т. людско́й
людско́ю		 людскі́мі
М. людско́й людскі́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

лю́дскі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лю́дскі лю́дская лю́дскае лю́дскія
Р. лю́дскага лю́дскай
лю́дскае		 лю́дскага лю́дскіх
Д. лю́дскаму лю́дскай лю́дскаму лю́дскім
В. лю́дскі (неадуш.)
лю́дскага (адуш.)		 лю́дскую лю́дскае лю́дскія (неадуш.)
лю́дскіх (адуш.)
Т. лю́дскім лю́дскай
лю́дскаю		 лю́дскім лю́дскімі
М. лю́дскім лю́дскай лю́дскім лю́дскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

людскі́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. людскі́ людска́я людско́е людскі́я
Р. людско́га людско́й
людско́е		 людско́га людскі́х
Д. людско́му людско́й людско́му людскі́м
В. людскі́ (неадуш.)
людско́га (адуш.)		 людску́ю людско́е людскі́я (неадуш.)
людскі́х (адуш.)
Т. людскі́м людско́й
людско́ю		 людскі́м людскі́мі
М. людскі́м людско́й людскі́м людскі́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

лю́дства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. лю́дства
Р. лю́дства
Д. лю́дству
В. лю́дства
Т. лю́дствам
М. лю́дстве

Крыніцы: piskunou2012.

лю́дцы

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. лю́дцы
Р. лю́дцаў
Д. лю́дцам
В. лю́дцаў
Т. лю́дцамі
М. лю́дцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

лю́дчы

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лю́дчы лю́дчая лю́дчае лю́дчыя
Р. лю́дчага лю́дчай
лю́дчае		 лю́дчага лю́дчых
Д. лю́дчаму лю́дчай лю́дчаму лю́дчым
В. лю́дчы (неадуш.)
лю́дчага (адуш.)		 лю́дчую лю́дчае лю́дчыя (неадуш.)
лю́дчых (адуш.)
Т. лю́дчым лю́дчай
лю́дчаю		 лю́дчым лю́дчымі
М. лю́дчым лю́дчай лю́дчым лю́дчых

Крыніцы: piskunou2012.

Лю́дчыцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Лю́дчыцы
Р. Лю́дчыц
Лю́дчыцаў
Д. Лю́дчыцам
В. Лю́дчыцы
Т. Лю́дчыцамі
М. Лю́дчыцах

Люды́мы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Люды́мы
Р. Люды́маў
Д. Люды́мам
В. Люды́мы
Т. Люды́мамі
М. Люды́мах

люізі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. люізі́т
Р. люізі́ту
Д. люізі́ту
В. люізі́т
Т. люізі́там
М. люізі́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.