ізалі́нія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | ізалі́нія | ізалі́ніі | 
		
			| Р. | ізалі́ніі | ізалі́ній | 
		
			| Д. | ізалі́ніі | ізалі́ніям | 
		
			| В. | ізалі́нію | ізалі́ніі | 
		
			| Т. | ізалі́ніяй ізалі́ніяю
 | ізалі́ніямі | 
		
			| М. | ізалі́ніі | ізалі́ніях | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
ізаліро́вачны
прыметнік, адносны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | ізаліро́вачны | ізаліро́вачная | ізаліро́вачнае | ізаліро́вачныя | 
		
			| Р. | ізаліро́вачнага | ізаліро́вачнай ізаліро́вачнае
 | ізаліро́вачнага | ізаліро́вачных | 
		
			| Д. | ізаліро́вачнаму | ізаліро́вачнай | ізаліро́вачнаму | ізаліро́вачным | 
		
			| В. | ізаліро́вачны ізаліро́вачнага
 | ізаліро́вачную | ізаліро́вачнае | ізаліро́вачныя | 
		
			| Т. | ізаліро́вачным | ізаліро́вачнай ізаліро́вачнаю
 | ізаліро́вачным | ізаліро́вачнымі | 
		
			| М. | ізаліро́вачным | ізаліро́вачнай | ізаліро́вачным | ізаліро́вачных | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
ізаліро́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | 
	
	
		
			| Н. | ізаліро́ўка | 
		
			| Р. | ізаліро́ўкі | 
		
			| Д. | ізаліро́ўцы | 
		
			| В. | ізаліро́ўку | 
		
			| Т. | ізаліро́ўкай ізаліро́ўкаю
 | 
		
			| М. | ізаліро́ўцы | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		sbm2012,
		tsbm1984.
ізаліро́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | ізаліро́ўшчык | ізаліро́ўшчыкі | 
		
			| Р. | ізаліро́ўшчыка | ізаліро́ўшчыкаў | 
		
			| Д. | ізаліро́ўшчыку | ізаліро́ўшчыкам | 
		
			| В. | ізаліро́ўшчыка | ізаліро́ўшчыкаў | 
		
			| Т. | ізаліро́ўшчыкам | ізаліро́ўшчыкамі | 
		
			| М. | ізаліро́ўшчыку | ізаліро́ўшчыках | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		sbm2012,
		tsbm1984.
ізаліро́ўшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | ізаліро́ўшчыца | ізаліро́ўшчыцы | 
		
			| Р. | ізаліро́ўшчыцы | ізаліро́ўшчыц | 
		
			| Д. | ізаліро́ўшчыцы | ізаліро́ўшчыцам | 
		
			| В. | ізаліро́ўшчыцу | ізаліро́ўшчыц | 
		
			| Т. | ізаліро́ўшчыцай ізаліро́ўшчыцаю
 | ізаліро́ўшчыцамі | 
		
			| М. | ізаліро́ўшчыцы | ізаліро́ўшчыцах | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		sbm2012,
		tsbm1984.
ізалява́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | ізалява́льнік | ізалява́льнікі | 
		
			| Р. | ізалява́льніка | ізалява́льнікаў | 
		
			| Д. | ізалява́льніку | ізалява́льнікам | 
		
			| В. | ізалява́льніка | ізалява́льнікаў | 
		
			| Т. | ізалява́льнікам | ізалява́льнікамі | 
		
			| М. | ізалява́льніку | ізалява́льніках | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
ізалява́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | ізалява́льніца | ізалява́льніцы | 
		
			| Р. | ізалява́льніцы | ізалява́льніц | 
		
			| Д. | ізалява́льніцы | ізалява́льніцам | 
		
			| В. | ізалява́льніцу | ізалява́льніц | 
		
			| Т. | ізалява́льніцай ізалява́льніцаю
 | ізалява́льніцамі | 
		
			| М. | ізалява́льніцы | ізалява́льніцах | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
ізалява́на
прыслоўе, утворана ад прыметніка
	
		
			| станоўч. | выш. | найвыш. | 
	
	
		
			| ізалява́на | ізалява́ней | - | 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012.