Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

лю́банскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лю́банскі лю́банская лю́банскае лю́банскія
Р. лю́банскага лю́банскай
лю́банскае
лю́банскага лю́банскіх
Д. лю́банскаму лю́банскай лю́банскаму лю́банскім
В. лю́банскі (неадуш.)
лю́банскага (адуш.)
лю́банскую лю́банскае лю́банскія (неадуш.)
лю́банскіх (адуш.)
Т. лю́банскім лю́банскай
лю́банскаю
лю́банскім лю́банскімі
М. лю́банскім лю́банскай лю́банскім лю́банскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Лю́баншчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Лю́баншчына
Р. Лю́баншчыны
Д. Лю́баншчыне
В. Лю́баншчыну
Т. Лю́баншчынай
Лю́баншчынаю
М. Лю́баншчыне

Люба́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Люба́ны
Р. Люба́наў
Д. Люба́нам
В. Люба́ны
Т. Люба́намі
М. Люба́нах

Лю́бань

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. Лю́бань
Р. Лю́бані
Д. Лю́бані
В. Лю́бань
Т. Лю́банню
М. Лю́бані

Крыніцы: krapivabr2012.

Люба́нь

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. Люба́нь
Р. Люба́ні
Д. Люба́ні
В. Люба́нь
Т. Люба́нню
М. Люба́ні

лю́банька

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. лю́банька лю́банькі
Р. лю́банькі лю́банек
Д. лю́баньцы лю́банькам
В. лю́баньку лю́банек
Т. лю́банькай
лю́банькаю
лю́банькамі
М. лю́баньцы лю́баньках

Крыніцы: piskunou2012.

Люба́рты

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Люба́рты
Р. Люба́ртаў
Д. Люба́ртам
В. Люба́рты
Т. Люба́ртамі
М. Люба́ртах

Лю́бары

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Лю́бары
Р. Лю́бараў
Д. Лю́барам
В. Лю́бары
Т. Лю́барамі
М. Лю́барах

Люба́сна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Люба́сна
Р. Люба́сна
Д. Люба́сну
В. Люба́сна
Т. Люба́снам
М. Люба́сне

любасна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
любасна - -

Крыніцы: piskunou2012.