рэ́дзечны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рэ́дзечны |
рэ́дзечная |
рэ́дзечнае |
рэ́дзечныя |
| Р. |
рэ́дзечнага |
рэ́дзечнай рэ́дзечнае |
рэ́дзечнага |
рэ́дзечных |
| Д. |
рэ́дзечнаму |
рэ́дзечнай |
рэ́дзечнаму |
рэ́дзечным |
| В. |
рэ́дзечны (неадуш.) |
рэ́дзечную |
рэ́дзечнае |
рэ́дзечныя (неадуш.) |
| Т. |
рэ́дзечным |
рэ́дзечнай рэ́дзечнаю |
рэ́дзечным |
рэ́дзечнымі |
| М. |
рэ́дзечным |
рэ́дзечнай |
рэ́дзечным |
рэ́дзечных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
рэ́дзіва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
рэ́дзіва |
| Р. |
рэ́дзіва |
| Д. |
рэ́дзіву |
| В. |
рэ́дзіва |
| Т. |
рэ́дзівам |
| М. |
рэ́дзіве |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
рэ́дзіць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
рэ́джу |
рэ́дзім |
| 2-я ас. |
рэ́дзіш |
рэ́дзіце |
| 3-я ас. |
рэ́дзіць |
рэ́дзяць |
| Прошлы час |
| м. |
рэ́дзіў |
рэ́дзілі |
| ж. |
рэ́дзіла |
| н. |
рэ́дзіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
рэ́дзь |
рэ́дзьце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
рэ́дзячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
рэ́дзь
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
рэ́дзь |
| Р. |
рэ́дзі |
| Д. |
рэ́дзі |
| В. |
рэ́дзь |
| Т. |
рэ́ддзю |
| М. |
рэ́дзі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
рэ́дзька
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рэ́дзька |
рэ́дзькі |
| Р. |
рэ́дзькі |
рэ́дзек |
| Д. |
рэ́дзьцы |
рэ́дзькам |
| В. |
рэ́дзьку |
рэ́дзькі |
| Т. |
рэ́дзькай рэ́дзькаю |
рэ́дзькамі |
| М. |
рэ́дзьцы |
рэ́дзьках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Рэ́дзька
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Рэ́дзька |
| Р. |
Рэ́дзькі |
| Д. |
Рэ́дзьцы |
| В. |
Рэ́дзьку |
| Т. |
Рэ́дзькай Рэ́дзькаю |
| М. |
Рэ́дзьцы |
Рэ́дзькавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Рэ́дзькавічы |
| Р. |
Рэ́дзькавіч Рэ́дзькавічаў |
| Д. |
Рэ́дзькавічам |
| В. |
Рэ́дзькавічы |
| Т. |
Рэ́дзькавічамі |
| М. |
Рэ́дзькавічах |
рэ́дзькавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рэ́дзькавы |
рэ́дзькавая |
рэ́дзькавае |
рэ́дзькавыя |
| Р. |
рэ́дзькавага |
рэ́дзькавай рэ́дзькавае |
рэ́дзькавага |
рэ́дзькавых |
| Д. |
рэ́дзькаваму |
рэ́дзькавай |
рэ́дзькаваму |
рэ́дзькавым |
| В. |
рэ́дзькавы (неадуш.) рэ́дзькавага (адуш.) |
рэ́дзькавую |
рэ́дзькавае |
рэ́дзькавыя (неадуш.) рэ́дзькавых (адуш.) |
| Т. |
рэ́дзькавым |
рэ́дзькавай рэ́дзькаваю |
рэ́дзькавым |
рэ́дзькавымі |
| М. |
рэ́дзькавым |
рэ́дзькавай |
рэ́дзькавым |
рэ́дзькавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Рэ́дзькаўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Рэ́дзькаўшчына |
| Р. |
Рэ́дзькаўшчыны |
| Д. |
Рэ́дзькаўшчыне |
| В. |
Рэ́дзькаўшчыну |
| Т. |
Рэ́дзькаўшчынай Рэ́дзькаўшчынаю |
| М. |
Рэ́дзькаўшчыне |