Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжіоухыьэюя
бвгдеёжзклмнпрстўфхцчшя

ліно́леумавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ліно́леумавы ліно́леумавая ліно́леумавае ліно́леумавыя
Р. ліно́леумавага ліно́леумавай
ліно́леумавае		 ліно́леумавага ліно́леумавых
Д. ліно́леумаваму ліно́леумавай ліно́леумаваму ліно́леумавым
В. ліно́леумавы (неадуш.)
ліно́леумавага (адуш.)		 ліно́леумавую ліно́леумавае ліно́леумавыя (неадуш.)
ліно́леумавых (адуш.)
Т. ліно́леумавым ліно́леумавай
ліно́леумаваю		 ліно́леумавым ліно́леумавымі
М. ліно́леумавым ліно́леумавай ліно́леумавым ліно́леумавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ліно́леумны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ліно́леумны ліно́леумная ліно́леумнае ліно́леумныя
Р. ліно́леумнага ліно́леумнай
ліно́леумнае		 ліно́леумнага ліно́леумных
Д. ліно́леумнаму ліно́леумнай ліно́леумнаму ліно́леумным
В. ліно́леумны (неадуш.)
ліно́леумнага (адуш.)		 ліно́леумную ліно́леумнае ліно́леумныя (неадуш.)
ліно́леумных (адуш.)
Т. ліно́леумным ліно́леумнай
ліно́леумнаю		 ліно́леумным ліно́леумнымі
М. ліно́леумным ліно́леумнай ліно́леумным ліно́леумных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009.

Лі́нус

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Лі́нус Лі́нусы
Р. Лі́нуса Лі́нусаў
Д. Лі́нусу Лі́нусам
В. Лі́нуса Лі́нусаў
Т. Лі́нусам Лі́нусамі
М. Лі́нусе Лі́нусах

лі́нуцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. лі́нецца лі́нуцца
Прошлы час
м. лі́нуўся лі́нуліся
ж. лі́нулася
н. лі́нулася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

лі́нуць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. лі́ну лі́нем
2-я ас. лі́неш лі́неце
3-я ас. лі́не лі́нуць
Прошлы час
м. лі́нуў лі́нулі
ж. лі́нула
н. лі́нула
Дзеепрыслоўе
прош. час лі́нуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Лі́нц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Лі́нц
Р. Лі́нца
Д. Лі́нцу
В. Лі́нц
Т. Лі́нцам
М. Лі́нцы

лі́нцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лі́нцкі лі́нцкая лі́нцкае лі́нцкія
Р. лі́нцкага лі́нцкай
лі́нцкае		 лі́нцкага лі́нцкіх
Д. лі́нцкаму лі́нцкай лі́нцкаму лі́нцкім
В. лі́нцкі (неадуш.)
лі́нцкага (адуш.)		 лі́нцкую лі́нцкае лі́нцкія (неадуш.)
лі́нцкіх (адуш.)
Т. лі́нцкім лі́нцкай
лі́нцкаю		 лі́нцкім лі́нцкімі
М. лі́нцкім лі́нцкай лі́нцкім лі́нцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Лі́нч

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Лі́нч
Р. Лі́нча
Д. Лі́нчу
В. Лі́нча
Т. Лі́нчам
М. Лі́нчу

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

лінчава́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лінчава́льнік лінчава́льнікі
Р. лінчава́льніка лінчава́льнікаў
Д. лінчава́льніку лінчава́льнікам
В. лінчава́льніка лінчава́льнікаў
Т. лінчава́льнікам лінчава́льнікамі
М. лінчава́льніку лінчава́льніках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

лінчава́льніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лінчава́льніцкі лінчава́льніцкая лінчава́льніцкае лінчава́льніцкія
Р. лінчава́льніцкага лінчава́льніцкай
лінчава́льніцкае		 лінчава́льніцкага лінчава́льніцкіх
Д. лінчава́льніцкаму лінчава́льніцкай лінчава́льніцкаму лінчава́льніцкім
В. лінчава́льніцкі (неадуш.)
лінчава́льніцкага (адуш.)		 лінчава́льніцкую лінчава́льніцкае лінчава́льніцкія (неадуш.)
лінчава́льніцкіх (адуш.)
Т. лінчава́льніцкім лінчава́льніцкай
лінчава́льніцкаю		 лінчава́льніцкім лінчава́льніцкімі
М. лінчава́льніцкім лінчава́льніцкай лінчава́льніцкім лінчава́льніцкіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.