Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні

луна́ючы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. луна́ючы луна́ючая луна́ючае луна́ючыя
Р. луна́ючага луна́ючай
луна́ючае
луна́ючага луна́ючых
Д. луна́ючаму луна́ючай луна́ючаму луна́ючым
В. луна́ючы (неадуш.)
луна́ючага (адуш.)
луна́ючую луна́ючае луна́ючыя (неадуш.)
луна́ючых (адуш.)
Т. луна́ючым луна́ючай
луна́ючаю
луна́ючым луна́ючымі
М. луна́ючым луна́ючай луна́ючым луна́ючых

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

луна́ючы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. луна́ючы луна́ючая луна́ючае луна́ючыя
Р. луна́ючага луна́ючай
луна́ючае
луна́ючага луна́ючых
Д. луна́ючаму луна́ючай луна́ючаму луна́ючым
В. луна́ючы (неадуш.)
луна́ючага (адуш.)
луна́ючую луна́ючае луна́ючыя (неадуш.)
луна́ючых (адуш.)
Т. луна́ючым луна́ючай
луна́ючаю
луна́ючым луна́ючымі
М. луна́ючым луна́ючай луна́ючым луна́ючых

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

лу́на-па́рк

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лу́на-па́рк лу́на-па́ркі
Р. лу́на-па́рка лу́на-па́ркаў
Д. лу́на-па́рку лу́на-па́ркам
В. лу́на-па́рк лу́на-па́ркі
Т. лу́на-па́ркам лу́на-па́ркамі
М. лу́на-па́рку лу́на-па́рках

Крыніцы: piskunou2012.

лу́на-парк

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лу́на-парк лу́на-па́ркі
Р. лу́на-па́рка лу́на-па́ркаў
Д. лу́на-па́рку лу́на-па́ркам
В. лу́на-парк лу́на-па́ркі
Т. лу́на-па́ркам лу́на-па́ркамі
М. лу́на-па́рку лу́на-па́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Луні́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Луні́
Р. Лунё́ў
Д. Луня́м
В. Луні́
Т. Луня́мі
М. Луня́х

Лу́нін

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Лу́нін
Р. Лу́ніна
Д. Лу́ніну
В. Лу́нін
Т. Лу́нінам
М. Лу́ніне

Лу́ніна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Лу́ніна
Р. Лу́ніна
Д. Лу́ніну
В. Лу́ніна
Т. Лу́нінам
М. Лу́ніне

Луніне́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Луніне́ц
Р. Лунінца́
Д. Лунінцу́
В. Луніне́ц
Т. Лунінцо́м
М. Лунінцы́

луніне́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. луніне́цкі луніне́цкая луніне́цкае луніне́цкія
Р. луніне́цкага луніне́цкай
луніне́цкае
луніне́цкага луніне́цкіх
Д. луніне́цкаму луніне́цкай луніне́цкаму луніне́цкім
В. луніне́цкі (неадуш.)
луніне́цкага (адуш.)
луніне́цкую луніне́цкае луніне́цкія (неадуш.)
луніне́цкіх (адуш.)
Т. луніне́цкім луніне́цкай
луніне́цкаю
луніне́цкім луніне́цкімі
М. луніне́цкім луніне́цкай луніне́цкім луніне́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

лу́нінскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лу́нінскі лу́нінская лу́нінскае лу́нінскія
Р. лу́нінскага лу́нінскай
лу́нінскае
лу́нінскага лу́нінскіх
Д. лу́нінскаму лу́нінскай лу́нінскаму лу́нінскім
В. лу́нінскі (неадуш.)
лу́нінскага (адуш.)
лу́нінскую лу́нінскае лу́нінскія (неадуш.)
лу́нінскіх (адуш.)
Т. лу́нінскім лу́нінскай
лу́нінскаю
лу́нінскім лу́нінскімі
М. лу́нінскім лу́нінскай лу́нінскім лу́нінскіх

Крыніцы: piskunou2012.