луна́ючы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
луна́ючы |
луна́ючая |
луна́ючае |
луна́ючыя |
| Р. |
луна́ючага |
луна́ючай луна́ючае |
луна́ючага |
луна́ючых |
| Д. |
луна́ючаму |
луна́ючай |
луна́ючаму |
луна́ючым |
| В. |
луна́ючы (неадуш.) луна́ючага (адуш.) |
луна́ючую |
луна́ючае |
луна́ючыя (неадуш.) луна́ючых (адуш.) |
| Т. |
луна́ючым |
луна́ючай луна́ючаю |
луна́ючым |
луна́ючымі |
| М. |
луна́ючым |
луна́ючай |
луна́ючым |
луна́ючых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
луна́ючы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
луна́ючы |
луна́ючая |
луна́ючае |
луна́ючыя |
| Р. |
луна́ючага |
луна́ючай луна́ючае |
луна́ючага |
луна́ючых |
| Д. |
луна́ючаму |
луна́ючай |
луна́ючаму |
луна́ючым |
| В. |
луна́ючы (неадуш.) луна́ючага (адуш.) |
луна́ючую |
луна́ючае |
луна́ючыя (неадуш.) луна́ючых (адуш.) |
| Т. |
луна́ючым |
луна́ючай луна́ючаю |
луна́ючым |
луна́ючымі |
| М. |
луна́ючым |
луна́ючай |
луна́ючым |
луна́ючых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
лу́на-па́рк
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
лу́на-па́рк |
лу́на-па́ркі |
| Р. |
лу́на-па́рка |
лу́на-па́ркаў |
| Д. |
лу́на-па́рку |
лу́на-па́ркам |
| В. |
лу́на-па́рк |
лу́на-па́ркі |
| Т. |
лу́на-па́ркам |
лу́на-па́ркамі |
| М. |
лу́на-па́рку |
лу́на-па́рках |
Крыніцы:
piskunou2012.
лу́на-парк
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
лу́на-парк |
лу́на-па́ркі |
| Р. |
лу́на-па́рка |
лу́на-па́ркаў |
| Д. |
лу́на-па́рку |
лу́на-па́ркам |
| В. |
лу́на-парк |
лу́на-па́ркі |
| Т. |
лу́на-па́ркам |
лу́на-па́ркамі |
| М. |
лу́на-па́рку |
лу́на-па́рках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
Луні́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Луні́ |
| Р. |
Лунё́ў |
| Д. |
Луня́м |
| В. |
Луні́ |
| Т. |
Луня́мі |
| М. |
Луня́х |
Лу́нін
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Лу́нін |
| Р. |
Лу́ніна |
| Д. |
Лу́ніну |
| В. |
Лу́нін |
| Т. |
Лу́нінам |
| М. |
Лу́ніне |
Лу́ніна
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Лу́ніна |
| Р. |
Лу́ніна |
| Д. |
Лу́ніну |
| В. |
Лу́ніна |
| Т. |
Лу́нінам |
| М. |
Лу́ніне |
Луніне́ц
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Луніне́ц |
| Р. |
Лунінца́ |
| Д. |
Лунінцу́ |
| В. |
Луніне́ц |
| Т. |
Лунінцо́м |
| М. |
Лунінцы́ |
луніне́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
луніне́цкі |
луніне́цкая |
луніне́цкае |
луніне́цкія |
| Р. |
луніне́цкага |
луніне́цкай луніне́цкае |
луніне́цкага |
луніне́цкіх |
| Д. |
луніне́цкаму |
луніне́цкай |
луніне́цкаму |
луніне́цкім |
| В. |
луніне́цкі (неадуш.) луніне́цкага (адуш.) |
луніне́цкую |
луніне́цкае |
луніне́цкія (неадуш.) луніне́цкіх (адуш.) |
| Т. |
луніне́цкім |
луніне́цкай луніне́цкаю |
луніне́цкім |
луніне́цкімі |
| М. |
луніне́цкім |
луніне́цкай |
луніне́цкім |
луніне́цкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.