Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдлмноруыэ

жанчынападо́бна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
жанчынападо́бна - -

жанчынападо́бны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жанчынападо́бны жанчынападо́бная жанчынападо́бнае жанчынападо́бныя
Р. жанчынападо́бнага жанчынападо́бнай
жанчынападо́бнае		 жанчынападо́бнага жанчынападо́бных
Д. жанчынападо́бнаму жанчынападо́бнай жанчынападо́бнаму жанчынападо́бным
В. жанчынападо́бны (неадуш.)
жанчынападо́бнага (адуш.)		 жанчынападо́бную жанчынападо́бнае жанчынападо́бныя (неадуш.)
жанчынападо́бных (адуш.)
Т. жанчынападо́бным жанчынападо́бнай
жанчынападо́бнаю		 жанчынападо́бным жанчынападо́бнымі
М. жанчынападо́бным жанчынападо́бнай жанчынападо́бным жанчынападо́бных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

жанчы́нін

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жанчы́нін жанчы́ніна жанчы́ніна жанчы́ніны
Р. жанчы́нінага жанчы́нінай
жанчы́нінае		 жанчы́нінага жанчы́ніных
Д. жанчы́нінаму жанчы́нінай жанчы́нінаму жанчы́ніным
В. жанчы́нін (неадуш.)
жанчы́нінага (адуш.)		 жанчы́ніну жанчы́ніна жанчы́ніны (неадуш.)
жанчы́ніных (адуш.)
Т. жанчы́ніным жанчы́нінай
жанчы́нінаю		 жанчы́ніным жанчы́нінымі
М. жанчы́ніным жанчы́нінай жанчы́ніным жанчы́ніных

Крыніцы: piskunou2012.

жанчы́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. жанчы́нка жанчы́нкі
Р. жанчы́нкі жанчы́нак
Д. жанчы́нцы жанчы́нкам
В. жанчы́нку жанчы́нак
Т. жанчы́нкай
жанчы́нкаю		 жанчы́нкамі
М. жанчы́нцы жанчы́нках

Крыніцы: piskunou2012.

жа́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. жа́р
Р. жа́ру
Д. жа́ру
В. жа́р
Т. жа́рам
М. жары́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

жара́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. жара́
Р. жары́
Д. жары́
В. жару́
Т. жаро́й
жаро́ю
М. жары́

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

жарабава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. жарабу́ю жарабу́ем
2-я ас. жарабу́еш жарабу́еце
3-я ас. жарабу́е жарабу́юць
Прошлы час
м. жарабава́ў жарабава́лі
ж. жарабава́ла
н. жарабава́ла
Загадны лад
2-я ас. жарабу́й жарабу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час жарабу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

жарабе́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. жарабе́нне
Р. жарабе́ння
Д. жарабе́нню
В. жарабе́нне
Т. жарабе́ннем
М. жарабе́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

жарабе́ц

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. жарабе́ц жарабцы́
Р. жарабца́ жарабцо́ў
Д. жарабцу́ жарабца́м
В. жарабца́ жарабцо́ў
Т. жарабцо́м жарабца́мі
М. жарабцы́ жарабца́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

жарабё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. жарабё́ жарабя́ты
Р. жарабя́ці жарабя́т
Д. жарабя́ці жарабя́там
В. жарабё́ жарабя́т
Т. жарабём жарабя́тамі
М. жарабя́ці жарабя́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.