Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

беспрыму́сна

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
беспрыму́сна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

беспрыму́сны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	беспрыму́сны	беспрыму́сная	беспрыму́снае	беспрыму́сныя
Р.	беспрыму́снага	беспрыму́снай беспрыму́снае	беспрыму́снага	беспрыму́сных
Д.	беспрыму́снаму	беспрыму́снай	беспрыму́снаму	беспрыму́сным
В.	беспрыму́сны (неадуш.) беспрыму́снага (адуш.)	беспрыму́сную	беспрыму́снае	беспрыму́сныя (неадуш.) беспрыму́сных (адуш.)
Т.	беспрыму́сным	беспрыму́снай беспрыму́снаю	беспрыму́сным	беспрыму́снымі
М.	беспрыму́сным	беспрыму́снай	беспрыму́сным	беспрыму́сных

Крыніцы: piskunou2012.

беспрымусо́вы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	беспрымусо́вы	беспрымусо́вая	беспрымусо́вае	беспрымусо́выя
Р.	беспрымусо́вага	беспрымусо́вай беспрымусо́вае	беспрымусо́вага	беспрымусо́вых
Д.	беспрымусо́ваму	беспрымусо́вай	беспрымусо́ваму	беспрымусо́вым
В.	беспрымусо́вы (неадуш.) беспрымусо́вага (адуш.)	беспрымусо́вую	беспрымусо́вае	беспрымусо́выя (неадуш.) беспрымусо́вых (адуш.)
Т.	беспрымусо́вым	беспрымусо́вай беспрымусо́ваю	беспрымусо́вым	беспрымусо́вымі
М.	беспрымусо́вым	беспрымусо́вай	беспрымусо́вым	беспрымусо́вых

Крыніцы: piskunou2012.

беспрыназо́ўнікава

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
беспрыназо́ўнікава	-	-

беспрыназо́ўнікавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	беспрыназо́ўнікавы	беспрыназо́ўнікавая	беспрыназо́ўнікавае	беспрыназо́ўнікавыя
Р.	беспрыназо́ўнікавага	беспрыназо́ўнікавай беспрыназо́ўнікавае	беспрыназо́ўнікавага	беспрыназо́ўнікавых
Д.	беспрыназо́ўнікаваму	беспрыназо́ўнікавай	беспрыназо́ўнікаваму	беспрыназо́ўнікавым
В.	беспрыназо́ўнікавы (неадуш.) беспрыназо́ўнікавага (адуш.)	беспрыназо́ўнікавую	беспрыназо́ўнікавае	беспрыназо́ўнікавыя (неадуш.) беспрыназо́ўнікавых (адуш.)
Т.	беспрыназо́ўнікавым	беспрыназо́ўнікавай беспрыназо́ўнікаваю	беспрыназо́ўнікавым	беспрыназо́ўнікавымі
М.	беспрыназо́ўнікавым	беспрыназо́ўнікавай	беспрыназо́ўнікавым	беспрыназо́ўнікавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

беспрыну́кна

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
беспрыну́кна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

беспрыну́кнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

беспрыну́кны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	беспрыну́кны	беспрыну́кная	беспрыну́кнае	беспрыну́кныя
Р.	беспрыну́кнага	беспрыну́кнай беспрыну́кнае	беспрыну́кнага	беспрыну́кных
Д.	беспрыну́кнаму	беспрыну́кнай	беспрыну́кнаму	беспрыну́кным
В.	беспрыну́кны (неадуш.) беспрыну́кнага (адуш.)	беспрыну́кную	беспрыну́кнае	беспрыну́кныя (неадуш.) беспрыну́кных (адуш.)
Т.	беспрыну́кным	беспрыну́кнай беспрыну́кнаю	беспрыну́кным	беспрыну́кнымі
М.	беспрыну́кным	беспрыну́кнай	беспрыну́кным	беспрыну́кных

Крыніцы: piskunou2012.

беспрынцы́пна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
беспрынцы́пна	-	-

Крыніцы: krapivabr2012.

беспрынцы́пнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012.

Verbum